Heinrich Reuss von Plauen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Heinrich Reuss von Plauen
Ilustracja
Wizerunek herbu
Herb wielkiego mistrza Heinricha Reuß von Plauen
wielki mistrz zakonu krzyżackiego
Okres

od 1469
do 1470

Poprzednik

Ludwig von Erlichshausen

Następca

Henryk VII Reffle von Richtenberg

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 1400

Data śmierci

1470

Przyczyna śmierci

udar mózgu

Miejsce spoczynku

Katedra Matki Bożej i św. Wojciecha w Królewcu

Heinrich Reuss von Plauen (niem. Heinrich Reuß von Plauen, ur. ok. 1400, zm. w 1470 w Morągu) – 32-gi wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1469–1470. Pierwszy wielki mistrz, składający hołd lenny królowi Polski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Turyngii z bardzo rozgałęzionej rodziny von Plauen. Był siostrzeńcem Ludwika von Erlichshausena. Do zakonu krzyżackiego wstąpił w młodym wieku. Początkowo był bratem w jednym z domów zakonnych w Niemczech. Do Prus przybył w latach 20. XV w. Objął tam funkcję wójta tczewskiego[1].

W 1433 został komturem Bałgi, w 1440 wójtem Natangii. Od 1441 roku pełnił urząd wielkiego szpitalnika i komtura elbląskiego. Jako siostrzeniec wielkiego mistrza szybko zdobywał wpływy i pozycję. Faktycznie to on był zwierzchnikiem zakonu krzyżackiego w czasach Ludwika von Erlichshausena. W trakcie wojny trzynastoletniej objął dowództwo nad armią wykazując się dużymi zdolnościami dowódczymi. Wsławił się zwycięską bitwą pod Chojnicami, oraz odbiciem z rąk Związku Pruskiego Königsberga i Prus Dolnych. Po pokoju toruńskim 1466 roku został komturem pasłęckim[1].

Po śmierci wuja w 1467 objął namiestnictwo nad zakonem. Osiadł w Morągu i oczekiwał na dalsze posunięcia króla polskiego, zwlekając z zebraniem krzyżackiej kapituły generalnej. Naciskany przez Kazimierza IV Jagiellończyka zwołał ją do Królewca w 1469[2].

Jego wybór na wielkiego mistrza był tylko formalnością, 15 października 1469 roku dostojnicy zakonni jednogłośnie obrali go zwierzchnikiem zakonu. Niezwłocznie po wyborze udał się na sejm do Piotrkowa, gdzie 1 grudnia 1469 złożył hołd lenny przed królem polskim. W drodze powrotnej z Polski do Prus zaniemógł i doznał paraliżu, który uniemożliwił mu dalszą podróż. Zmarł na zamku w Morągu 2 stycznia 1470[1][2].

Pochowany został w katedrze w Królewcu.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Koordynator, Reuss von Plauen Henryk – Wielki Mistrz Krzyżacki [online], dawnytczew.pl [dostęp 2018-02-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12] (pol.).
  2. a b Erich Weise, Heinrich Reuss v. Plauen [online], Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 8, Duncker & Humblot, Berlin 1969, ISBN 3-428-00189-3, s. 379-380 [dostęp 2021-11-05] (niem.).