Herb Bahrajnu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Herb Bahrajnu
Ilustracja
Informacje
Wprowadzono

1932

Opis

Tarcza z flagą Bahrajnu, wokół której znajduje się czerwono-srebrny wieniec laurowy.

Herb Bahrajnu został opracowany w 1932 przez sir Charlesa Belgrave'a - brytyjskiego doradcę ówczesnych emirów Bahrajnu[1].

Przedstawia tarczę dzieloną pięcioma klinami w pas. Pola srebrne (w głowicy) i czerwone (u podstawy). Tarcza otoczona jest stylizowanymi, czerwono-srebrnymi gałązkami wawrzynu (lauru). Do 1971, roku uzyskania niezależności od monarchii brytyjskiej herb zawierał jeszcze wizerunek korony tzw. wschodniej, jako symbolu władzy królewskiej[1].

Pięć klinów według obecnej interpretacji, oznacza pięć filarów islamu[potrzebny przypis].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Complete flags of the world. Roger Bullen, Debra Clapson, Wim Jenkins, Simon Mumford (red.). London New York: DK Pub, 2008, s. 186. ISBN 978-0-7566-4115-3. (ang.).