Herb Skórcza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Herb Skórcza – jeden z symboli miasta Skórcz w postaci herbu^[1].

Wygląd i symbolika

Herb przedstawia na tarczy dwudzielnej w słup, w polu heraldycznie prawym wspiętego czerwonego gryfa pomorskiego, zwróconego w stronę środka tarczy. W polu heraldycznie lewym przedstawia czarnego ptaka, siedzącego na blankowanym murze miejskim, nad murem błękitne tło. Tarcza herbu zwieńczona jest koroną miejską (corona muralis)^[2].

Legenda

Według legendy, ptakiem tym jest szpak. Zamieszkujący Bory Tucholskie gryf pewnego razu porwał bawiące się w pobliżu osady, dzisiejszego Skórcza, dziecko i uniósł je w przestworza. Zauważył to szpak, dogonił gryfa i stoczył z nim walkę, usiłując odzyskać dziecko. Ocalił je i powróciło ono bezpiecznie do domu, natomiast sam zginął, wykrwawiając się z odniesionych w walce ran.

Przypisy

↑ Statut Miasta Skórcz. Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2021-02-10].
↑ Załącznik nr 2 do Statutu Miasta Skórcz zatwierdzonego uchwałą Nr XX/89/96 Rady Miejskiej w Skórczu z dnia 14 sierpnia 1996 r.. Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2021-02-10].

[1] Statut Miasta Skórcz. Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2021-02-10].

[2] Załącznik nr 2 do Statutu Miasta Skórcz zatwierdzonego uchwałą Nr XX/89/96 Rady Miejskiej w Skórczu z dnia 14 sierpnia 1996 r.. Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2021-02-10].

[1]

[2]

Herb Skórcza

Typ herbu	miejski