Herb guberni tomskiej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Herb guberni tomskiej
Герб Томской губернии
Ilustracja
herb guberni tulskiej
Typ herbu

terytorialny

Ostatnie zmiany

5 lipca 1878

Karta z herbarza A. Benkego z 1880 roku

Herb guberni tomskiej (ros. Герб Томской губернии) – symbol guberni tomskiej będącej jednostką administracyjną Imperium Rosyjskiego. Jego ostateczny wygląd został zatwierdzony 5 lipca 1878 roku.

Blazonowanie

[edytuj | edytuj kod]

W polu zielonym koń srebrny z oczami i językiem czerwonymi. Tarcza zwieńczona koroną cesarską i otoczona liśćmi dębowymi, złotymi przewiązanymi wstęgą Świętego Andrzeja[1][2].

Herb stanowi zielona tarcza francuska, na której umieszczony jest wizerunek srebrnego, galopującego konia z językiem i oczami w kolorze czerwonym. Tarcza zwieńczona jest koroną cesarską. Herb otoczony jest dwoma złotymi gałązkami dębowymi połączonymi błękitną wstęgą świętego Andrzeja zawiązaną w kokardę[1][2][3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

12 marca[a] 1804 roku został zatwierdzony wzór herbu miasta Tomska[4][5][6], który był wykorzystywany również przez władze guberni[7].

Herb Tomska po dostosowaniu wyglądu do zasad obowiązujących dla wyglądu herbów guberni, opracowanych przez Bernharda Karla von Koehne(inne języki), został zatwierdzony, jako herb guberni 5 lipca 1878 roku[8]. Herb ten obowiązywał aż do upadku Imperium Rosyjskiego[7].

Herb guberni z 1878 roku posłużył jako wzór dla herbu obwodu tomskiego[7].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Datę tę podaje w swoim herbarzu z 1899 roku Winkler, a także załącznik graficzny do ustawy, sama zaś ustawa powołująca ma datę 20 marca.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]