Herb Lidy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Herb Lidy

Typ herbu	miejski
Wprowadzony	17 września 1590, 30 maja 2002

Herb Lidy – jeden z symboli Lidy nadany miastu przez króla Polski i wielkiego księcia litewskiego Zygmunta III Wazę 17 września 1590 i przywrócony 9 kwietnia 2002 decyzją Miejskiego Komitetu Wykonawczego Lidy.

Jest również herbem rejonu lidzkiego.

Tarcza barokowa podzielona słup. W prawym, czerwonym polu lew złoty zwrócony w prawo, w lewym, niebieskim polu dwa skrzyżowane złote klucze.

Brak jest danych co do znaczenia wszystkich symboli umieszczonych na herbie. Klucze w heraldyce można różnie interpretować, być może są to klucze piotrowe.

Pierwszy herb Lidzie nadał król Polski i wielki książę litewski Zygmunt III Waza, wraz z nadaniem jej 17 września 1590 praw magdeburskich. Był to herb obowiązujący współcześnie. Na niektórych przedstawieniach historycznych jeden z kluczy jest złoty, a drugi srebrny. Herb Lidy należy do najstarszych herbów miejskich na Białorusi.

6 kwietnia 1845 cesarz rosyjski Mikołaj I Romanow nadał miastu nowy herb. Składał się on z dwóch pól, dziejących go w pas. W górnym znajdowała się srebrna pogoń na czerwonym (szkarłatnym) polu – herb guberni wileńskiej, w dolnym na zielonym polu snop oraz sierp, symbolizujące rolniczy charakter powiatu lidzkiego.

W II Rzeczypospolitej przywrócono przedrozbiorowy herb. Na jego przedstawieniach z 1920 lew jest srebrny.

Brak jest danych czy w czasach sowieckich Lida posiadała godło.

W niepodległej Białorusi, 9 kwietnia 2002, Miejski Komitet Wykonawczy Lidy postanowił przywrócić herb nadany przez Zygmunta III Wazę, jako mający trwałą wartość historyczną i kulturową. 30 maja 2002 herb został zarejestrowany w Rejestrze Herbowym Republiki Białorusi.

• 
  Herb nadany przez Mikołaja I
• 
  Herby miast litewskich w 1920
• 
  Herb ok. 1920

• г. Лида, Лидский район. Oficjalne symbole heraldyczne Republiki Białorusi. [dostęp 2023-02-15]. (biał. • ros.).