Herbert Howells – Wikipedia, wolna encyklopedia

Herbert Howells

Imię i nazwisko	Herbert Norman Howells
Data i miejsce urodzenia	17 września 1892 Lydney
Pochodzenie	angielskie
Data i miejsce śmierci	23 lutego 1983 Londyn
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Herbert Norman Howells (ur. 17 września 1892 w Lydney w hrabstwie Gloucestershire, zm. 23 lutego 1983 w Londynie^[1][2]) – angielski kompozytor.

Był członkiem chóru chłopięcego przy katedrze w Gloucester, gdzie był uczniem Herberta Brewera^[1][2]. W latach 1912–1917 studiował w Royal College of Music w Londynie u Charlesa Villiersa Stanforda (kompozycja), Huberta Parry’ego (dyrygentura) i Waltera Parratta (organy)^[1]. W 1917 roku został zastępcą organisty w katedrze w Salisbury^[1][2]. W 1920 roku został wykładowcą kompozycji w Royal College of Music^[1][2]. Uczył też muzyki w St. Paul’s Girls’ School (1932–1962)^[2]. W latach 1950–1964 profesor muzyki na Uniwersytecie Londyńskim^[2].

Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1953), odznaczony Orderem Towarzyszy Honoru (1972)^[2].

Pozostając pod wpływem twórczości Ralpha Vaughana Williamsa, Howells wypracował swój własny, unikalny styl^[2]. Dużą popularnością cieszyły się jego dzieła kameralne^[1][2]. Począwszy od lat 30. XX wieku był czołowym przedstawicielem angielskiej muzyki religijnej^[1]. W swoich utworach wokalno-instrumentalnych wykorzystywał tradycję muzyczną Kościoła Anglii oraz lokalną odmianę chorału zwaną sarum^[1]. Po śmierci syna Michaela w 1935 roku napisał ku jego pamięci Requiem (1936), którego dużą część wykorzystał także w utworze Hymnus Paradisi (1938)^[2].

(na podstawie materiałów źródłowych^[1][2])