Hermanowo (Starogard Gdański) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hermanowo
część miasta Starogardu Gdańskiego
Ilustracja
Rejon ulic Rolnej i Jana Heweliusza, tj. południowa część Hermanowa
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Miasto

Starogard Gdański

SIMC

0934850

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Hermanowo”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Hermanowo”
Położenie na mapie powiatu starogardzkiego
Mapa konturowa powiatu starogardzkiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Hermanowo”
Położenie na mapie Starogardu Gdańskiego
Mapa konturowa Starogardu Gdańskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Hermanowo”
Ziemia53°57′13″N 18°31′41″E/53,953611 18,528056

Hermanowo (niem. Hermannshof)[1] – dawny majątek (folwark)[2], obecnie część miasta Starogard Gdański, położona w jego południowo-wschodniej części. Obejmuje rejon ulic: gen. Wł. Andersa, Południowa, Bohaterów Getta Warszawskiego, B. Prusa, Pelplińska (fragment), Gryfa Pomorskiego, Jana Heweliusza.

Miejscowy folwark w 1867 stanowił własność miasta[3]. W 1930 miejscowe dzieci w liczbie 13 uczęszczały do Szkoły Powszechnej nr 1 przy ul. Warszawskiej w Starogardzie[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gemeinde- und Wohnplatzlexikon des Reichsgaus Danzig-Westpreussen. Danzig: 1944, s. 131.
  2. UCHWAŁA NR LIV/582/2018 RADY MIASTA STAROGARD GDAŃSKI z dnia 28 czerwca 2018 r. w sprawie uchwalenia zmiany „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Starogard Gdański” uchwalonego przez Radę Miasta Starogard Gdański w dniu 28 stycznia 2015r. uchwałą nr V/27/2015; Załącznik nr 1 do uchwały Nr LIV/582/2018 Rady Miasta Starogard Gdański z dnia 28 czerwca 2018 r.. s. 88. [dostęp 2021-03-16].
  3. Marian Kallas: Dzieje Starogardu. Tom 1. Historia miasta do 1920 roku. Starogard Gdański: 1998.
  4. Marian Kallas: Dzieje Starogardu. Tom 2. Historia miasta od 1920 roku. Starogard Gdański: 2000, s. 69.