Hierodiakon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hierodiakon (gr. ἱεροδιάκονοϛ, cs. іеродïа́конъ) – w kościołach greckokatolickich i prawosławnym mnich posiadający święcenia kapłańskie w stopniu diakona. Hierodiakon może asystować i pomagać prezbiterom i biskupom podczas nabożeństw, ale nie może ich sam sprawować[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Lilia Citko, MNICH, SCHIMNICH, HIEROMNICH… O NAZWACH STOPNI I TYTUŁÓW MONASTYCZNYCH W POLSKIEJ TERMINOLOGII PRAWOSŁAWNEJ [online], 2021, s. 331 [dostęp 2024-08-27].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hierodiakon&oldid=74631965”