Highland Park (Illinois) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Highland Park

Państwo	Stany Zjednoczone
Stan	Illinois
Hrabstwo	Lake
Data założenia	1869
Burmistrz	Nancy Rotering
Powierzchnia	21 km²
Populacja (2010) • liczba ludności • gęstość	29 763 980 os./km²
Nr kierunkowy	847, 224
Kod pocztowy	60035, 60037
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych Highland Park
Położenie na mapie Illinois Highland Park
42°10′57″N 87°48′25″W/42,182500 -87,806944
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Highland Park – miasto w Stanach Zjednoczonych, w aglomeracji chicagowskiej w stanie Illinois, w hrabstwie Lake. W 2010 liczyło 29 763 mieszkańców.

Highland Park zostało założone w roku 1869 i liczyło wówczas 500 mieszkańców dwóch osiedli: St. John i Port Clinton^[1]. W roku 1899 miasto wchłonęło również pobliską Ravinię.

Atrakcje Highland Park to centrum handlowe w śródmieściu i koncerty muzyczne w Ravinii. Ravinia to park, będący równocześnie miejscem, gdzie odbywają się w lecie koncerty muzyki klasycznej, jazzu i popu. Widownia może pomieścić 3200 słuchaczy. Od roku 1936 gospodarzem festiwali muzycznych w Ravinii jest Chicagowska Orkiestra Symfoniczna.

• Alexandra Frantti – amerykańska siatkarka
• Aaron Swartz – amerykański programista, współtwórca standardu RSS

• Ferrara, Włochy
• Puerto Vallarta, Meksyk
• Kirjat Gat, Izrael