Hiperonim – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hiperonim (gr. hypér, nad, i ónoma, imię), wyraz nadrzędny, określenie nadrzędne – wyraz, którego znaczenie jest szersze i nadrzędne w stosunku do znaczenia innego wyrazu^[1]. Inaczej jest to leksem o znaczeniu ogólnym w stosunku do innych leksemów, obejmujący pewną grupę wyrazów bardziej szczegółowych pod względem semantycznym (czyli hiponimów)^[2].

Przykładowo słowo „ptak” jest hiperonimem dla słowa „wróbel”^[2], a słowo „samochód” jest hiperonimem słów „sedan” i „kabriolet”. Hiperonimia stanowi jeden z rodzajów synonimii leksykalnej^[2].

Zobacz hasło hiperonim w Wikisłowniku