Hipotetyczna witamina B14 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Witamina B₁₄ – hipotetyczna witamina o niezidentyfikowanej budowie^[1] (według niektórych źródeł jest to mieszanina kwasu foliowego i kwasu p-aminobenzoesowego^[2][3]). Obecnie nie jest uznawana za witaminę^[1]. Uważano (i niekiedy nadal uważa się^[3]) ją za czynnik leczący anemię^[2]. Opisywano jej obecność w drożdżach, roślinach strączkowych^[2][3], zbożach, podrobach, winie^[3] i jajach^[2].

Nazwę „witamina B₁₄” nadali Earl R. Norris i John J. Majnarich brązowym kryształom, które wydzielili z ludzkiego moczu (33 mg ze 100 dm³). Analiza elementarna składu kryształów wykazała, że zawierają one 19,6% azotu, 4% fosforu i nie zawierają siarki. Stwierdzili oni silny przyspieszający wpływ tej substancji na wzrost kultur komórek szpiku kostnego – 1 pikogram (10⁻¹² g) „witaminy B₁₄” na 1 ml zawiesiny komórek wołowych dawał taki sam efekt, jak ksantopteryna w ilości 5 μg (5×10⁻⁶ g, tj. 5 mln razy więcej), a w przypadku komórek raka Browna-Pearce’a efekt był jeszcze 2 razy większy. W badaniach tych stwierdzono również, że „witamina B₁₄” nie wykazuje działania toksycznego na komórki do stężenia 100 μg/ml. W przypadku anemii wywołanej u szczurów za pomocą sulfatiazolu jednokrotne wstrzyknięcie 10 ng „witaminy B₁₄” dawało taki sam efekt łagodzący, jak 1 mg ksantopteryny^[4]. Opublikowano również wyniki badań wskazujące, że „witamina B₁₄” wykazuje podobną aktywność w zwiększaniu szybkości wzrostu kultur komórek szpiku kostnego jak kwas foliowy lub ksantopteryna inkubowane przez 72 h z enzymem uzyskanym ze śluzu błony śluzowej żołądków szczurów^[5]. Obecnie fakt wpływu „witaminy B₁₄” na szybkość wzrostu komórek jest często akceptowany^[1][6][7], jednak według niektórych źródeł jej działanie nie zostało potwierdzone^[8].