Hippeis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hippeis (gr. ἱππεῖς, l.p. hippeus ἱππεύς od ἵππος, hippos 'koń') – jazda grecka i zarazem druga pod względem zamożności grupa społeczna w starożytnych Atenach, składająca się początkowo z tych, których stać było na konia i ekwipunek jeźdźca.

O elitarności tej grupy świadczy fakt, że w czasach największej zamożności Aten obywatelska armia tej polis miała najwyżej 1000 konnych wojowników.

Później definicja hippeis, jako grupy społecznej, oderwała się od możności podjęcia konnej służby w armii.

Ich odpowiednikiem w Rzymie byli ekwici.