Holocentropus stagnalis – Wikipedia, wolna encyklopedia
Holocentropus stagnalis | |
(Albarda, 1874) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | Holocentropus stagnalis |
Holocentropus stagnalis – chruścik (Insecta: Trichoptera) z rodziny Polycentropodidae. Gatunek zanikający i zagrożony w Polsce.
Larwy żyją w drobnych zbiornikach okresowo wysychających. Larwy są drapieżne, zjadają drobne organizmy wodne (skorupiaki, skąposzczety, owady wodne), budują lejkowate sieci łowne, połączone z mieszkalną norką. Sieć zbudowana jest z nici jedwabnych. Postacie doskonałe (imago) spotykane są w pobliżu zbiorników wodnych, aktywne są wieczorem i w nocy, przylatują do światła.
Drobnozbiornikowy limnefil, licznie występuje w jeziorkach torfowiskowych (także w drobnych zbiornikach okresowych), w striefie elodeidów, znajdowany także w osoce. Gatunek eurosyberyjski.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Czachorowski: Chruściki (Trichoptera) jezior Polski – charakterystyka rozmieszczenia larw. Wyd. WSP w Olsztynie, 1988.