Honda S2000 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Honda S2000

Honda S2000 AP2
Producent	Honda
Projektant	Shigeru Uehara
Zaprezentowany	Tokyo Motor Show 1999
Okres produkcji	kwiecień 1999 - czerwiec 2009[1]
Miejsce produkcji	1999-2004:  Japonia, Takanezawa 2004-2009:  Japonia, Suzuka
Poprzednik	Honda S800
Dane techniczne
Segment	G[1]
Typy nadwozia	2-drzwiowy roadster
Silniki	2.0 VTEC 240 KM 2.2 VTEC 237 KM
Skrzynia biegów	6-biegowa manualna
Napęd	tylny
Długość	4120 mm
Szerokość	1750 mm
Wysokość	1270 mm
Rozstaw osi	2400 mm
Masa własna	1250 - 1380 kg
Zbiornik paliwa	50 l
Liczba miejsc	2
Test Euro NCAP
Bagażnik	240 l Złożony dach: 143 l
Ładowność	245 kg
Dane dodatkowe
Konkurencja	Audi TT BMW Z4 Fiat Barchetta Mazda MX-5 Nissan 350Z Opel Speedster Porsche Boxster
Multimedia w Wikimedia Commons

Honda S2000 – dwuosobowy roadster produkowany przez japoński koncern motoryzacyjny Honda Motor Company od kwietnia 1999 roku do czerwca 2009 roku^[1]. Samochód został stworzony dla uczczenia 50-lecia istnienia firmy Honda. Model produkcyjny poprzedzał koncept o nazwie SSM zaprezentowany podczas Targów Motoryzacyjnych w Tokio w 1995 roku. Auto produkowane miało być w liczbie ograniczonej, jednak duży popyt na auto doprowadził do rozpoczęcia produkcji seryjnej^[2]. Pojazd został wycofany z produkcji z powodu wolnossącego silnika, który nie pozwalał przejść testów homologacyjnych z powodu zbyt dużego zużycia paliwa^[3].

Nazwa auta wiąże się z pojemnością wysokoobrotowego silnika benzynowego - S2000 od silnika 2.0, kontynuując niczym tradycję związaną z modelami S500, S600 oraz S800 - roadsterów z 1960 roku. Całkowita produkcja osiągnęła liczbę 112 636 egzemplarzy^[4]. Samochód znalazł się w pierwszej dziesiątce niezawodnych aut^[5] oraz najczęściej kradzionych samochodów w Stanach Zjednoczonych^[6]. Szybkość otwarcia i złożenia dachu wynosi 12 sekund^[7]. W Stanach i Japonii należy do najczęściej tuningowanych pojazdów^[8]. Pojazd otrzymał tytuł Cabrio of the Year 1999.

Honda S2000 AP1 produkowana była od kwietnia 1999 do 2003 roku^[1]. W aucie zamontowano czterocylindrowy silnik benzynowy o pojemności 1997 cm³ DOHC VTEC i mocy od 240 do 250 KM (w zależności od rynku sprzedaży) współpracujący z 6-biegową manualną skrzynią biegów.

Zawieszenia auta utwardzono na podwójnych wahaczach oraz elektrycznie wspomaganym układzie kierowniczym. W standardowym wyposażeniu pojazdu znajdowały się 16-calowe opony marki Bridgestone model Potenza S-02. Kompaktowy i lekki silnik zamontowany za przednią osią umożliwia całkowity rozkład masy 50:50 (przód:tył). Auto w standardzie posiadało winylowy dach. Opcjonalnie kupić można było dach wykonany z aluminium.

W 2001 roku samochód przeszedł lekki face lifting modernizujący głównie wnętrze pojazdu: radio oraz dodając cyfrowy zegar na desce rozdzielczej. W 2002 roku zmieniono ustawienia zawieszenia pojazdu, a tylną szybę z tworzywa sztucznego zamieniono na szkło zawierające elektryczny odmrażacz, lekko zmieniono tylne reflektory, radio oraz sterownik silnika.

Wersja AP1 produkowana była w Takanezawa obok Hondy NSX.

Wersje:

• Mugen
• Type-S

Honda S2000 AP2 to wersja auta z 2003 roku po przeprowadzonym face liftingu produkowana do czerwca 2009 roku w Suzuce^[1].

W autach z 2004 roku zmieniono 16-calowe opony na 17-calowe Bridgestone Potenza RE-050 zmniejszając nadsterowność pojazdu, zmodyfikowano amortyzatory oraz geometrię zawieszenia do poprawy stabilności jazdy. W przekładni manualnej synchronizatory z mosiądzu zmieniono na synchronizatory z włókna węglowego. Ponadto przeprowadzono zmiany kosmetyczne: nowy przedni i tylny zderzak, nowe reflektory LED oraz tylne lampy.

W 2006 roku na rynku japońskim silnik F20C zamieniono na F22C1, a we wszystkich modelach wprowadzono system elektronicznej kontroli stabilności, nowe koła oraz kolor nadwozia. We wnętrzu poprawiono fotele oraz dodano głośniki stereo zintegrowane z zagłówkami. W tym samym roku Honda zdecydowała się na zastosowanie elektronicznie otwieranej przepustnicy oraz systemu kontroli trakcji zwanym w Hondzie Vehicle Stability Assist^[9].

W 2007 roku wprowadzono na rynek limitowaną edycję 50 sztuk nazwanych RJ w kolorze białej perły nazwaną od imion Rubensa Barrichello i Jensona Buttona. Auto jest podziękowaniem za obecność Hondy (Honda Racing F1) w Formule 1.

W 2008 roku w USA zaprezentowano kolejną odmianę wyposażeniową (wcześniej w USA dostępna była 1 wersja wyposażenia). W tym samym roku zmieniono koła 17-calowe Bridgestone Potenza RE-070 z przodu 245/40, z tyłu 255/40 oraz zmieniono tylny zderzak i dodano duży spoiler. W tym samym roku zaprezentowano wersję CR - Club Racing (Type-S)^[1].

W 2009 roku na zakończenie produkcji na rynku europejskim pojawiła się specjalna edycja auta pod nazwą S2000 Ultimate Edition^[10] (na rynek polski trafiło 10 egzemplarzy^[11], a na rynku brytyjskim S2000 GT Edition 100.

Wersje:

• CR - wersja bez koła zapasowego, sprzętu audio i klimatyzacji; z dodatkami aerodynamicznymi, utwardzonym zawieszeniem oraz szerszymi tylnymi oponami^[12]
• Mugen
• RJ
• Type-S
• Ultimate Edition/GT Edition 100 - nadwozie w kolorze Grand Prix White; wnętrze wykonane z czerwonej skóry^[13].

Wysokoobrotowy, wolnossący silnik ze zmiennymi fazami rozrządu w którym np. tuleje cylindrowe wykonane były ze wzmocnionego włóknem metalu, a wał korbowy i korbowody z nawęglonej kutej stali; 120 KM z litra pojemności, 200 KM na tonę, około 6 sekund do 100 km/h, system VTEC od 6100 obrotów, maksymalna prędkość obrotowa 9200 obrotów, średnie spalanie 10 litrów na 100 km (z powodu wysokiego stopnia sprężania silnik wymaga benzyny 98 oktanowej).

Honda S2000 doczekała się kilku przeróbek przez firmę Mugen Motorsports. Jedna z przeróbek nie zmieniła nic w nadwoziu auta poza pakietem stylistycznym, który obejmował dach, maskę oraz spoiler wykonane z karbonu, zderzaki oraz zawieszenie, a także sportowy układ wydechowy ze sportowym kolektorem wydechowym i karbonowym dolotem a we wnętrzu zmieniono m.in. fotele^[17]. Druga przeróbka mająca miejsce na początku 2007 roku pozbawiła sportową Hondę dachu. Prototyp auta przedstawiono pod nazwą Honda Open Top Pure Concept Sport. W aucie zmieniono stylistykę a także zaingerowano w silnik, układ wydechowy, zawieszenie oraz hamulce. Auto pozbawiono przednich słupków oraz szyby^[18].

Pod koniec 2012 roku podczas salonu samochodowego w Tokio zaprezentowano zmodyfikowaną stylistycznie odmianę Hondy S2000, która nigdy nie będzie produkowana. Samochód zaprojektowano jako wizytówkę nowoczesnej stylizacji i wysokiej klasy wnętrza. Przód samochodu został zaokrąglony, a najważniejszym elementem jest szeroka chromowana listwa biegnąca wzdłuż całej szerokości samochodu, w którą wkomponowano diodowe światła dzienne^[19].

Samochód doczekał się trzech ekranizacji w 2001 i 2003 roku w filmach pod tytułem Szybcy i wściekli i Za szybcy, za wściekli oraz w 2003 w Zmruż oczy.

Samochód również doczekał się ekranizacji w 2004 roku w anime Initial D: Fourth Stage.

Za kierownicą pojazdu można usiąść w grach: Need for Speed: Underground, Need for Speed: Shift, Need for Speed 2015, Need for Speed: Payback, Juiced: Szybcy i Gniewni, Juiced 2: Hot Import Nights, rFactor oraz w seriach Gran Turismo, Forza Motorsport, Nitro Nation Stories, GRID 2 oraz GRID Autosport

Honda S2000 rywalizowała m.in. na torze Nürburgring z autami: BMW E46, BMW Z4, Ford Focus, Honda Integra, Opel Astra, Volkswagen Golf, Audi A4, Mercedes-Benz EVO II. W rywalizacji 24 Hours Nurburgring zdominowała na kilka lat (2001, 2003, 2004, 2008, 2010, 2011) swoją klasę.

Auto rywalizuje też m.in. w takich seriach jak: BFGoodrich Langstreckenmeisterschaft Nürburgring, Super Taikyu, Sports Car Club of America.

Honda S2000 otrzymała wiele pochwał, także od krytyków motoryzacyjnych oraz od magazynów: Car and Driver, Car Magazine, Los Angeles Times, Road & Track.

• Cabrio of the Year 1999
• W 2000, 2001, 2002 i 2004 roku auto znalazło się w pierwszej dziesiątce najlepszych aut magazynu Car and Driver
• S2000 numerem 1 w latach 2004, 2005, 2006 Top Gear
• W 1999, 2000, 2001, 2002 i 2004 silnik auta zdobył tytuł International Engine of the Year w kategorii 1.8-2.0^[20]

Test Hondy S2000