Honoratki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Siostry Honoratki
Dewiza: Bóg mój i wszystko w Przenajświętszym Sakramencie
Pełna nazwa

Zgromadzenie Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi

Nazwa łacińska

Congregatio Parvarum Sororum Immaculati Cordis Mariae

Skrót zakonny

SCM

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

bł. Honorat Koźmiński i Aniela Róża Godecka

Data założenia

4 października 1888

Przełożony

M. Judyta Kowalska

Liczba członków

283 (w Polsce 170)

Strona internetowa

Zgromadzenie Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi (Honoratki lub Siostry fabryczne) – żeńskie bezhabitowe zgromadzenie zakonne założone w 1888 r. w Warszawie

Zgromadzenie zostało założone pod wpływem bł. Honorata Koźmińskiego 4 października 1888 r. przez Anielę Różę Godecką w celu niesienia pomocy ubogim robotnicom fabrycznym. Zgromadzenie powstało jako bezhabitowe.

Cele Zgromadzenia to praca nad podtrzymaniem wiary i rozwojem życia chrześcijańskiego w społeczeństwie (zwłaszcza w środowiskach robotniczych). Siostry zajmują się pracą katechetyczno-wychowawczą w przedszkolach, szkołach, świetlicach środowiskowych, pracują w szpitalach, domach opieki i mediach katolickich, prowadzą kursy zawodowe i dokształcające.

Formacja zakonna obejmuje: postulat (co najmniej 6 miesięcy), nowicjat (2 lata) i juniorat (5 lat).

Dom generalny Zgromadzenia znajduje się w Częstochowie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]