Hugo Kapet – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hugo Kapet

Król Franków (Francji)
Okres	od 3 lipca 987 do 24 października 996
Poprzednik	Ludwik V Gnuśny
Następca	Robert II Pobożny
Dane biograficzne
Dynastia	Kapetyngowie
Data i miejsce urodzenia	ok. 939 Paryż
Data i miejsce śmierci	24 października 996 Paryż
Ojciec	Hugo Wielki
Matka	Jadwiga Saska
Rodzeństwo	Odo, książę Burgundii Henryk, książę Burgundii Beatrycze Emma
Żona	Adelajda Akwitańska
Dzieci	Robert II Pobożny Gizela Adelajda

Hugo Kapet (ur. ok. 940, zm. 996) – hrabia Paryża, Orleanu, Senlis i Dreux (od 956 roku), książę Franków (od 965 roku), w 987 wybrany na króla Franków. Syn Hugona Wielkiego, z dynastii Robertynów, oraz Jadwigi Saskiej, córki Henryka I, króla Niemiec.

Był założycielem dynastii Kapetyngów, rządzącej Francją do roku 1328, a w liniach bocznych do roku 1848 (z przerwą w latach 1791–1815).

Umierając w 956 roku, Hugo Wielki pozostawił po sobie trzech młodocianych synów: Hugona (ur. ok. 940), Odona (ur. ok. 943) i Odona-Henryka (ur. ok. 945). Na łożu śmieci powierzył ich opiece Roberta I Normandzkiego i Brunona Wielkiego, biskupa Kolonii i księcia Dolnej Lotaryngii, swego szwagra.

Bruno dołożył wszelkich starań by zapewnić młodym Robertynom sukcesję po ojcu. Wymógł na Lotarze IV nadanie Hugonowi w 965 roku tytułu dux Francorum („księcia Franków”), a młodszemu Odonowi inwestyturę Burgundii, którą po śmierci tego objął najmłodszy Odon-Henryk (965). Hugo objął we władanie dużą dzielnicę, w jego bezpośrednim władaniu było kilka hrabstw, przede wszystkim: Paryż, Orlean, Senlis i Dreux. Jego wasalami byli hrabiowie: Blois, Andegawenii, Maine i Tours, ponadto sprawował on kontrolę nad kilkoma bogatymi opactwami. W teorii Hugo jako książę Neustrii posiadał pewne prawa do zwierzchnictwa nad hrabstwami Normandii, Bretanii i Flandrii, jednak już wtedy zależność ta była czysto iluzoryczna.

Latem 968 zawarł związek małżeński z Adelajdą (950–1006), córką Wilhelma III, księcia Akwitanii (934–963), hrabiego Poitou, Owernii i Limoges.

W 987 roku po nagłej śmierci Ludwika V został wybrany na króla Franków, w opozycji do Karola z Lotaryngii, przedstawiciela podupadłej już dynastii Karolingów, z którym toczył później wojnę w obronie swej korony. W 987 w Reims został koronowany na króla Franków. Jako król nie miał stałej siedziby królewskiej, dwór monarszy przenosił się według potrzeb związanych ze sprawami wojny czy gospodarki. Władza jego, jak i zresztą czterech pierwszych Kapetyngów, była słaba, zależność wasalnych książąt, hrabiów i baronów bardzo iluzoryczna, nawet w czasie wojny niechętnie wypełniali oni swe lenne obowiązki dostarczania zbrojnych oddziałów królowi.

Siłę dynastii stanowiły dobre stosunki z Kościołem katolickim. Król miał wpływ na wybór biskupów i korzyści z administrowania dóbr kościelnych. Dla Kościoła był on oparciem i gwarantem porządku w państwie. Dobru dynastii służył też zwyczaj koronowania najstarszego syna króla jeszcze za życia poprzednika.

Hugo Kapet zmarł 24 października 996 w Paryżu. Pochowany jest w bazylice Saint-Denis.

Przydomek Kapet pochodzi prawdopodobnie od wyrazu „chapet”, oznaczającego osobę ubraną w krótki płaszcz bądź kapę. W XI wieku w ten sposób określano nie tylko samego Hugona, ale i jego ojca. Dopiero pod koniec XIII wieku zaczęto go kojarzyć przede wszystkim z synem^[1].

Z żoną Adelajdą miał pięcioro dzieci:

• Robert II Pobożny (972–1031) – król Francji (996–1031) i książę Burgundii.
• Jadwiga (ur. ok. 969, zm. po 1013) – żona Reginald IV, hrabiego de Hainaut i Mons. Potem żona Hugona III, hrabiego Dagsburgu.
• Gizela (ur. ok. 970, zm. ok. 1000) – pani d'Abbeville, żona Hugona I de Montreuil, hrabiego de Ponthieu.
• Adelajda (ur. ok. 973, zm. po 1063).
• Gauzlin (zm. 1030) – arcybiskup Bourges.