Hymn Serbołużyczan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hymn Serbołużyczan
Rjana Łužica
Rědna Łužyca
Piękne Łużyce
Naród

Serbołużyczanie

Tekst

Handrij Zejler, 1827

Muzyka

Korla Awgust Kocor, 1845

Lata obowiązywania

1845-

Rękopis słów pieśni
Handrij Zejler, autor słów
Korla Awgust Kocor, kompozytor

Hymnem Serbołużyczan jest pieśń Piękne Łużyce (górnołuż. Rjana Łužica, dolnołuż. Rědna Łužyca).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Autorem pieśni jest łużycki poeta Handrij Zejler. Tekst został po raz pierwszy opublikowany 24 sierpnia 1827 w ukazującej się w Lipsku gazecie Serbska Nowina.

Na początku 1845 muzykę do pieśni skomponował Korla Awgust Kocor. 17 października 1845 w Budziszynie odbyło się jej pierwsze publiczne wykonanie.

w języku dolnołużyckim w języku górnołużyckim

Rědna Łužyca

Rědna Łužyca,
spšawna, pśijazna,
mojich serbskich woścow kraj,
mojich glucnych myslow raj,
swěte su mě twoje strony.

Cas ty pśichodny,
zakwiś radostny!
Och, gab muže stanuli,
za swoj narod źěłali,
godne nimjer wobspomnjeśa!

Rjana Łužica

Rjana Łužica,
sprawna přećelna,
mojich serbskich wótcow kraj,
mojich zbóžnych sonow raj,
swjate su mi twoje hona!

Časo přichodny,
zakćěj radostny!
Ow, zo bychu z twojeho
klina wušli mužojo,
hódni wěčnoh wopomnjeća!

(Tekst: Hendrich Jordan) (Tekst: Handrij Zejler)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]