I-19 – Wikipedia, wolna encyklopedia

I-19
ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

B1

Historia
Zamówiony dla  Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Zatopiony

25 listopada 1943

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


2580 t
3650 t

Długość

108 m

Szerokość

9,3 m

Zanurzenie testowe

100 m

Napęd
silnik wysokoprężny, silnik elektryczny, jedna śruba
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


23 węzły
8 węzłów

Zasięg

14 000 mil morskich (26 000 km) przy prędkości 16 węzłów

Uzbrojenie
1 działo 140 mm,
17 torped Typ 95
1 samolot rozpoznawczy Yokosuka E14Y
Wyrzutnie torpedowe

torpedowe: 6 x kal. 533 mm

Załoga

94 oficerów i marynarzy

I-19japoński okręt podwodny cesarskiej marynarki wojennej typu B1, sprawca „najbardziej dewastującej salwy torpedowej II wojny światowej”, którą zatopił amerykański lotniskowiec USS „Wasp” (CV-7), oraz poważnie uszkodził pancernik USS „North Carolina” (BB-55) i niszczyciel USS „O’Brien” (DD-415). Zatopiony bombami głębinowymi 25 listopada 1943 roku przez niszczyciel USS „Radford” (DD-446).

Operacje bojowe

[edytuj | edytuj kod]

Drugi atak na Pearl Harbor

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 1942 roku, I-19 przeznaczony był do wzięcia udziału w drugim ataku na Pearl Harbor. W ramach realizacji swojego zadania w tej operacji, I-19 przeprowadził rekonesans w pobliżu amerykańskiej bazy morskiej, ostatecznie jednak operacja z wykorzystaniem do ataku japońskich łodzi latających Kawanishi H8K (Emily) została odwołana.

Zatopienie USS „Wasp”

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Zatopienie lotniskowca Wasp.
USS „Wasp” (CV-7) płonący po ataku I-19

15 września 1942 roku, podczas patrolu na południe od Wysp Salomona w trakcie walk o Guadalcanal, I-19 zaatakował sześcioma torpedami amerykański lotniskowiec USS „Wasp” (CV-7). Trzy z tych torped trafiły lotniskowiec powodując pożar i jego ciężkie uszkodzenie, trzy pozostałe torpedy natomiast, trafiły w pancernik USS „North Carolina” (BB-55) i niszczyciel USS „O’Brien” (DD-415). W wyniku odniesionych uszkodzeń amerykański niszczyciel zatonął po 32 dniach od storpedowania, w drodze do Pearl Harbor, pancernik natomiast do listopada 1942 roku naprawiany był w Pearl Harbor.

Wywołanego eksplozjami trzech torped Typ 95 pożaru – targanego eksplozjami wtórnymi – lotniskowca „Wasp” nie udało się opanować i ugasić, toteż okręt został opuszczony i zatopiony amerykańskimi torpedami Mk. 14

Zdaniem będącego świadkiem ataku, obecnego na pokładzie amerykańskiego krążownika USS „Pensacola” (CA-24) komandora Bena Blee:

Szczęśliwie lub nie, to niesamowite osiągnięcie I-19 jest między największymi sukcesami wszechczasów, spośród okrętów podwodnych wszystkich marynarek wojennych. Komandorze Kinashi, składam Ci hołd.

kmdr Ben Blee, [1]

„Tokyo Express”

[edytuj | edytuj kod]

Od listopada 1942 roku do lutego 1943, I-19 wziął udział w operacji dostaw zaopatrzenia dla japońskich jednostek na Guadalcanal, a następnie ich ewakuacji, nazwanej przez aliantów „Tokyo Express”..

Zatopienie

[edytuj | edytuj kod]

I-19 od kwietnia do września 1943 roku stacjonował w pobliżu Fidżi, zatapiając w tym czasie dwa oraz ciężko uszkadzając jeden statek transportowy sił alianckich. 25 listopada 1943 roku o godzinie 20:49 I-19 został wykryty na powierzchni, na zachód od Wysp Makin, przez radar amerykańskiego niszczyciela USS „Radford”. Atakowany japoński okręt zdołał się zanurzyć, jednakże został zniszczony za pomocą bomb głębinowych.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. kmdr Ben W. Blee, USN (Ret.): Whodunnit?. US Naval Institute Press. [dostęp 2024-04-12]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]