INI – Wikipedia, wolna encyklopedia

.ini – rozszerzenie plików inicjalizacyjnych, zawierających dane konfiguracji danego programu (np. ustawienia kolorów) dla programów przeznaczonych do systemów Microsoft Windows.

Począwszy od Windows 95, w systemach operacyjnych firmy Microsoft, format INI został zastąpiony, ale nie całkowicie wyeliminowany przez bazę danych Rejestru. Z czasem popularnym standardem zapisu konfiguracji, oraz innych rodzajów danych dla wielu aplikacji stał się format XML, jednak format INI nadal jest w użyciu. Pomimo że zostały spopularyzowane przez Windows, pliki INI mogą być używane w każdym systemie dzięki swojej elastyczności i prostocie. Pozwalają one na zapisanie konfiguracji programu, która może być później łatwo przetwarzana i modyfikowana zarówno przez program jak i człowieka z użyciem prostego edytora tekstowego. Zdarza się, że plikom INI nadaje się inne rozszerzenia jak np. „.cfg”, „.conf” lub standardowe rozszerzenie dla plików tekstowych w systemie Windows – „.txt”.

Przykładowa struktura pliku wraz z danymi wygląda następująco:

[sekcja1] ; komentarz do sekcji 1 parametr1 = abc parametr2 = 451  [sekcja2] ; inne uwagi i komentarze parametr1 = 123 parametr2 = dfg 

Opis elementów struktury klasycznego pliku INI:

• Sekcje: Deklaracja sekcji zaczyna się znakiem '[', a kończy ']' (w przykładzie powyżej są to „[sekcja1]” i „[sekcja2]”).
• Parametry: Parametr tworzy klucz ('var1'), znak równości ('=') i wartość ('abc'). W przykładzie powyżej są to „parametr1 = abc” i „parametr2 = dfg” itp.
• Komentarze: Wszystkie linie rozpoczynające się znakiem średnika (';') są uznawane za komentarze i są ignorowane.

Format plików INI nie ma oficjalnej specyfikacji. Wiele programów interpretuje ich strukturę inaczej niż klasyczną strukturę pliku INI, która jest w powyższym przykładzie. Oto podstawowa lista różnic:

• Cytowane wartości: Microsoft Windows usunie znaczniki cytowania (apostrofy i cudzysłowy), które służą jako „obramowania” wartości w plikach INI.
• Komentarze: Programy takie jak Samba nie akceptują ';' lub '#' jako znaku komentarza. Komentarze mogą być dodawane po parametrach z kilkoma formatami.
• Ukośniki: Dodanie ukośnika '\' pozwala kontynuować wartość z jednej linii do drugiej. Niektóre formaty pozwalają również na wprowadzanie znaków specjalnych z użyciem '\', jak '\n' dla nowej linii.
• Duplikaty parametrów: Zazwyczaj nie można wpisać dwóch parametrów z taką samą nazwą do jednej sekcji. Pomimo że to zachowanie może różnić się między implementacjami, wskazane jest trzymać się tej zasady.
• Duplikaty sekcji: Jeśli występuje więcej niż jedna sekcja z taką samą nazwą, ostatnia sekcja zastępuje poprzednią. (Niektóre implementacje mogą połączyć duplikaty jeśli mają one inne klucze wartości.)
• Niektóre implementacje zezwalają na wpisanie znacznika „:” w miejscu „=”.

• Win.ini
• SYSTEM.INI
• Sysedit
• MSConfig

• Unofficial specification (ang.)