Iczirgu boiła – Wikipedia, wolna encyklopedia

Iczirgu boiła lub Czyrgubilja - tytuł dostojnika w I państwie bułgarskim, komendanta stołecznego garnizonu, będącego trzecim, po chanie i kauchanie, co do godności człowiekiem w państwie. W okresie pokoju czyrgubilja pełnił również funkcje dyplomatyczne.

Weselin Beszewliew przypuszcza, że słowo iczigru jest pochodzenia turecko-ałtajskiego i znaczy: wewnętrzny. Wedle innej koncepcji pochodzi ono od kaukaskiego słowa iczircho i oznacza strzelca.

Istnienie tej godności poświadcza pochodzący z X wieku napis nagrobny w języku słowiańskim odkryty w Presławiu Wielkim. Stwierdza on, że czyrgubilja (чъргубиля) Mosticz służył carom: Symeonowi Wielkiemu i Piotrowi I.
O sto lat wcześniejszą, bo pochodzącą z około 837 roku, informację o istnieniu tego urzędu, tyle że wyrytą w języku greckim przynosi inskrypcja z Filippi. Wspomina ona, że chan Presjan wysłał do kraju Smolan u boku kauchana Isbuła nieznanego z imienia iczirgu boiła (τοω ητξιργου βοιλαν – toō ētksirgou boilan).

• Muzej Presław - речник. museum-preslav.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-22)].
• Prabyłgarski dumi

• W. Beszewliew., Prabyłgarski epigrafski pametnici, Izdatelstwo na Oteczestwenija front, Sofia, 1981
• T. Wasilewski, Dzieje Bułgarii, Ossolineum, Wrocław 1988, s. 64. ISBN 83-04-02466-7