Ignacy Kaczmarek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ignacy Kaczmarek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1888
Komorniki

Data śmierci

1975

Zawód, zajęcie

geodeta

Narodowość

polska

Ignacy Kaczmarek (ur. 22 grudnia 1888 w Komornikach, zm. 30 listopada 1975) – polski geodeta, inżynier, działacz społeczny i niepodległościowy, współzałożyciel i prezes Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pracował jako geodeta w przedsiębiorstwie mierniczo-melioracyjnym (1902-1914). W tym czasie działał na Warmii i Mazurach wśród młodzieży uczącej się przekazując polskie idee niepodległościowe. W 1914 został prezesem towarzystwa śpiewaczego Harmonia i funkcję tę piastował do 1958 (od 1929 był prezesem honorowym)[1]. W maju 1921 został kierownikiem Miejskiego Urzędu Pomiarów w Poznaniu. Był jednym z członków założycieli Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania w grudniu 1922 (od kwietnia 1948 do lutego 1960 - prezes Towarzystwa).

Po II wojnie światowej 10 lutego 1945 objął kierownictwo Wydziału Techniczno-Budowlanego Zarządu Miejskiego w Poznaniu. W 1949 zamówił dla chóru Harmonia utwór na solo, chór i orkiestrę symfoniczną Kantata Poznańska (muzyka: Stefan Bolesław Poradowski, słowa: Stanisław Krokowski)[1].

Został pochowany na Cmentarzu parafialnym św. Jana Vianneya w Poznaniu[2].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

W 1994 Rada Miasta Poznania na wniosek Stowarzyszenia Geodetów Polskich i Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania uczciła Ignacego Kaczmarka nadaniem jego imienia jednej z ulic na Podolanach. Jego imieniem nazwana jest również jedna z ulic w podpoznańskich Komornikach.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Teodor Śmiełowski, biogram, w: red. Jan Hellwig, Amatorski zorganizowany ruch śpiewaczy Wielkopolski w latach 1892-1992, Wielkopolski Związek Śpiewaczy, Poznań, 1990, s. 362
  2. Ignacy Kaczmarek – miejsce pochówku [dostęp 2019-02-04]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]