Ilja Worobjow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ilja Worobjow

Data i miejsce urodzenia	16 marca 1975 Ryga
Obywatelstwo	rosyjska
Wzrost	183 cm
Pozycja	napastnik (prawoskrzydłowy)
Uchwyt	prawy
Odznaczenia

Ilja Pietrowicz Worobjow, ros. Илья Петрович Воробьёв (ur. 16 marca 1975 w Rydze) – rosyjski hokeista, reprezentant Rosji, trener hokejowy.

Jego ojciec Piotr (ur. 1949)^[1] i brat Aleksiej (ur. 1987)^[2] także zostali hokeistami oraz trenerami.

Wychowanek Dinama Moskwa. W 1993 wyjechał do Niemiec zostając zawodnikiem klubu z Frankfurtu w 2. Bundeslidze, a od 1994 w rozgrywkach DEL (trenerem był tam jego ojciec). Po sześciu sezonach w tym zespole grał jeszcze w drużynach z Krefeld i Mannheim. Od 2003 przez cztery sezony grał w superlidze rosyjskiej, a w 2007 powrócił na trzy ostatnie lata kariery do Frankfurtu.

W barwach WNP uczestniczył w turnieju mistrzostw świata do lat 17 edycji 1992, a następnie w barwach Rosji uczestniczył w turniejach mistrzostw Europy juniorów do lat 18 edycji 1993, mistrzostw świata juniorów do lat 20 edycji 1995, a w sezonie 1997/1998 występował w kadrze Rosji.

Jako trener początkowo pracował we Frankfurcie. Następnie sezon 2011/2012 rozpoczął jako asystent w juniorskiej drużynie Łoko Jarosław w rozgrywkach MHL (u boku swojego ojca Piotra), a po katastrofie lotniczej z 7 września 2011 (zginęła wtedy cała drużyna Łokomotiwu), w grudniu tego roku wszedł do sztabu trenerskiego nowo utworzonej drużyny klubu i przeniesionej tymczasowo do rozgrywek WHL (głównym szkoleniowcem został wtedy jego ojciec Piotr). W 2012 wszedł do sztabu trenerskiego Mietałłurga Magnitogorsk^[3]. W połowie 2015 został mianowany tymczasowym szkoleniowcem tej drużyny^[4], a 19 października 2015 powołano nowy sztab szkoleniowy, w którym został głównym trenerem^[5]. Równolegle podjął pracę z reprezentacją Rosji. Początkowo był asystentem Olega Znaroka, uczestnicząc w turniejach mistrzostw świata edycji 2016, 2017, Pucharu Świata w 2016. W ramach ekipy olimpijskich sportowców z Rosji brał udział w turnieju zimowych igrzysk olimpijskich 2018. 12 kwietnia 2018 ogłoszono, że został tymczasowym głównym trenerem kadry^[6][7][8][9]. W tym charakterze prowadził reprezentację w turniejach MŚ edycji 2018, 2019. Ze stanowiska odszedł w lipcu 2019^[10].

1 czerwca 2018 został ogłoszony głównym trenerem SKA Sankt Petersburg^[11]. We wrześniu 2019 wrócił na stanowisko szkoleniowca Mietałłurga^[12].

Zawodnicze reprezentacyjne

• Srebrny medal mistrzostw Europy juniorów do lat 18: 1993 z Rosją
• Srebrny medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1995 z Rosją

Zawodnicze klubowe

• Srebrny medal mistrzostw Niemiec: 2002 z Adler Mannheim
• Puchar Niemiec: 2003 z Adler Mannheim

Szkoleniowe klubowe

• Złoty medal Regionalligi West: 2011 z Löwen Frankfurt
• Puchar Gagarina – mistrzostwo KHL: 2014, 2016 z Mietałłurg Magnitogorsk
• Złoty medal mistrzostw Rosji: 2014, 2016 z Mietałłurg Magnitogorsk
• Finał o Puchar Gagarina: 2017, 2022 z Mietałłurg Magnitogorsk
• Srebrny medal mistrzostw Rosji: 2017, 2022 z Mietałłurg Magnitogorsk
• Brązowy medal mistrzostw Rosji: 2019 ze SKA Sankt Petersburg

Szkoleniowe reprezentacyjne

• Brązowy medal mistrzostw świata: 2016, 2017, 2019 z Rosją
• Złoty medal zimowych igrzysk olimpijskich: 2018 z olimpijczykami z Rosji

Odznaczenie

• Order Przyjaźni (2018)^[13]

Wyróżnienie

• Pierwsze miejsce wśród trenerów ostatniego pięciolecia KHL w klasyfikacji prowadzenia ponad 100 meczów (luty 2020)^[14]

• Ilja Worobjow w bazie Eliteprospects.com (ang.)