Illusion (zespół muzyczny) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Illusion
Ilustracja
Illusion (2023)
Rok założenia

1992

Pochodzenie

Polska, Gdańsk

Gatunek

hard rock, grunge

Aktywność

1992–1999, 2008, od 2011

Wydawnictwo

Polton, PolyGram, J&J MusicArt, PRESSCOM

Powiązania

Flapjack, Tuff Enuff, Lipali, Oxy.gen

Skład
Paweł Herbasch – perkusja
Tomasz Lipnickigitara, śpiew
Jerzy Rutkowski – gitara
Jarosław Śmigiel – gitara basowa
Strona internetowa

Illusion – polski zespół muzyczny wykonujący szeroko pojętą muzykę rockową.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Biografia zespołu (1992–1999)

[edytuj | edytuj kod]

Zespół stworzyli w 1992 roku były muzyk grup She i Skawalker Tomasz „Lipa” Lipnicki, Jerzy „Jerry” Rutkowski oraz Paweł Herbasch. Pierwszy koncert grupy odbył się w lutym tego samego roku w Gdańsku[1]. Jeszcze w sierpniu tego samego roku dołączył do nich Jarosław Śmigiel. Skład ów pozostał niezmieniony przez całą aktywną historię zespołu do 1999.

Grupa rozpoczęła działalność koncertową w drugiej połowie 1992 dając kilka koncertów w Niemczech. Illusion został zwycięzcą pierwszej edycji konkursu Marlboro Rock-in w maju 1993, w lipcu zagrał jako support przed występem Iggy Pop na warszawskim Torwarze, zaś w sierpniu zagrał na polskich festiwalach w Jarocinie i Festiwalu Energii Sztuki Żarnowcu (oba w sierpniu 1993), po czym pojawił się na festiwalu Gampel w Szwajcarii (zaraz po nich na scenie wystąpił były wokalista The AnimalsEric Burdon). Występ tamże stanowił jedną z nagród przewidzianych za zwycięstwo na festiwalu Marlboro Rock-in, natomiast inną było nagranie albumu i wydanie go przez wytwórnię Polton.

Debiutancka płyta grupy ukazała się w listopadzie 1993 pod nazwą Illusion. Wydawnictwo ujawniało fascynację członków grupy modnym wówczas grungem (w szczególności dokonaniami amerykańskich zepołów Soundgarden, Alice in Chains[2], Pearl Jam, Nirvana, Helmet, Rage Against the Machine[3]), połączonym z ciężkim brzmieniem Pantery i elementami rapu, wprowadzonymi pod wrażeniem twórczości grupy Cypress Hill. Styl będący wypadkową ww. wpływów dopełniały teksty Lipnickiego, które w sposób prosty opisywały codzienne życie i rzeczywistość. Na albumie gościnnie pojawili się: wokalista Grzegorz „Guzik” Guziński (Ndingue, Red Rooster, później Flapjack) oraz gitarzysta Janusz Sokołowski (eks-Apteka). W grudniu 1993 debiutancki krążek wziął udział w cyklu Wojna z trzema schodami w Gdańsku. W kwietniu 1994 Illusion ruszył w trasę razem z Incrowd. W maju wystąpił podczas finału kolejnej edycji Marlboro Rock-in w Warszawie przed grupą The Mission, by w sierpniu być jedną z gwiazd Festiwalu w Jarocinie. W 1994 zespół zagrał na festiwalu w niemieckim Burscheld[4].

Druga płyta zespołu zatytułowana Illusion 2 z 1994 była bardziej dopracowana i przemyślana – cechowały ją potężne brzmienie, ostre i rwane riffy oraz agresywny wokal „Lipy”[5]. Płyta była dziełem wyjątkowo spójnym zarówno pod względem muzycznym, jak i tekstowym – opisując brutalizację życia w Polsce. Z tego albumu pochodził utwór „Nóż”, do dziś będący (obok piosenki „Cierń” z pierwszej płyty) najbardziej rozpoznawalną wizytówką grupy. Głównie właśnie dzięki temu utworowi Lipnicki został nominowany w tym samym roku do statuetki „Fryderyka” w kategorii „Najlepszy wokalista”. W nagrywaniu płyty uczestniczyli perkusista Maciej „Ślimak” Starosta (Acid Drinkers, Flapjack) i ponownie „Guzik”.

W marcu i kwietniu 1995 odbyła się trasa obejmująca kilkanaście koncertów w klubach całego kraju. Illusion występował podczas niej w towarzystwie grupy Flapjack i okresowo również Dynamind. Koncerty stanowiły połączenie bezkompromisowej muzyki, żywiołowości i humoru. Illusion i Flapjack każdy występ kończyli utworem zagranym wspólnie. Podczas wspomnianej trasy zespół poprzedzał także koncert amerykańskiej formacji Pro Pain w warszawskim Colosseum. Ponadto grupa wzięła udział w katowickim Spodku w Pożegnaniu Karnawału i Odjazdach (podczas tej drugiej imprezy wyszła na scenę przed zespołami Therapy? i H-Blockx).

Następny album Illusion – noszący konsekwentny tytuł Illusion 3 – pojawił się jak zwykle w listopadzie, tym razem 1995. To najbardziej zróżnicowana płyta w całym dorobku kwartetu. Można znaleźć na niej nie tylko utwory typowo mocno gitarowe (np. „Nikt”, „Vendetta”), ale również spokojniejsze, lekko psychodeliczne (np. „Wrona”, „Don't Creep”). W warstwie tekstowej Lipnicki ponownie dał wyraz sprzeciwu wobec łamaniu praw człowieka, poniżania innych, przemocy[6]. W nagraniu albumu uczestniczyli gościnnie Radosław Wołas z zaprzyjaźnionego zielonogórskiego zespołu Stillborn oraz realizator dźwięku Tomasz Bonarowski (instrumenty klawiszowe, perkusja)[7]. Album został nominowany do „Fryderyka” w kategorii „Muzyka alternatywna”, a Lipnicki ponownie w kategorii „Wokalista”.

Do lipca 1996 Illusion odbył dwie trasy koncertowe. Pierwszą w marcu ponownie z grupami Flapjack i Dynamind – trasa obejmowała kilkanaście największych miast Polski. Drugą w maju tego, zaś fragmenty z niej wykorzystane zostały do wydania w październiku tego samego albumu koncertowego Illusion 4 – Bolilol Tour. Płyta ta, zawierająca najlepsze kompozycje znane z poprzednich wydawnictw, potwierdziła opinię, że Illusion to jeden z najlepszych polskich koncertowych zespołów lat 90., grający porywające i energetyczne koncerty[8]. Osobliwym elementem albumu są zarejestrowane komentarze Lipnickiego w czasie koncertu, najczęściej stanowiące humorystyczną treść. W lipcu zespół wystąpił na festiwalu w Węgorzewie. Na przełomie lutego i marca 1997 ruszył w kolejną trasę, tym razem z formacją Funny Hippos.

Jesienią 1996 ukazała się mało formatowa książeczka poświęcona Illusion zatytułowana Kły[9].

W 1998 została wydana kolejna płyta Illusion 6. Dzieło było pierwszym i jedynym wydanym nakładem wytwórni Izabelin Studio/Polygram Polska. Album został zrealizowany w sposób profesjonalny, zawierał jak zwykle zróżnicowane stylowo utwory, jednak generalnie ujawniał inne oblicze grupy – m.in. pojawiły się na nim również elektroniczne wstawki, co nie bardzo przypadło do gustu bardziej konserwatywnym słuchaczom. Sam Lipnicki przyznawał, że muzycy mają potrzebę grania innych dźwięków, a nowa płyta jest bardziej dojrzałą muzyką grupy, mającą transowy charakter[10]. Teksty na albumie, tak jak na wcześniejszych, dotyczyły: głupoty, przemocy, wykorzystywania ludzi. Materiał muzyczny znów był bardzo zróżnicowany, obok wolnego „Niedaleko” pojawiły się także bardzo szybkie utwory jak „Zlew” czy „Pukany”. W realizacji albumu gościnnie udzielili się członkowie zespołu Tuff Enuff.

W 1999 roku ich utwór znalazł się na drugiej składance Muzyka przeciwko rasizmowi, firmowanej przez Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”[11].

14 listopada 1999 roku w gdańskim klubie „Kwadratowa” odbył się pożegnalny koncert zespołu[12]. Trwał on około 2,5 godziny i obejmował wszystkie bardziej znane utwory Illusion[13].

Dalsze losy, reaktywacje

[edytuj | edytuj kod]

Po przerwaniu działalności zespołu Tomasz Lipnicki powołał do życia grupę Lipali, zaś Paweł Herbasch i Jarosław Śmigiel współtworzyli formację Oxy.gen.

21 czerwca 2004 nakładem wytwórni Metal Mind Productions wydano wznowienia dotychczasowych albumów grupy w postaci zremasterowanych reedycji wraz z materiałami bonusowymi (niepublikowane dotąd utwory i teledyski)[14].

13 grudnia 2008 roku w Hali Stulecia we Wrocławiu Illusion pojawił się na jednorazowym występie podczas wspólnego koncertu wraz z zespołami Acid Drinkers, Coma, Hunter[15]. Grupa wystąpiła w pierwotnym składzie, jednak stanowisko gitarzysty zajął „Siwy” z formacji Tuff Enuff. Jerzy Rutkowski zagrał jedynie w trzech utworach na gitarze akustycznej.

Wznowienie działalności grupy nastąpiło w 2011. W czerwcu uruchomiono oficjalną stronę internetową Illusion, na której informowano o planach zespołu[16]. Grupa stworzyła w tym czasie nowy singiel pod nazwą „Solą w oku”, do którego powstał teledysk[17]. Grupa nagrała także drugi nowy utwór pt. „Tron” – obie piosenki zostały opublikowane na nowym albumie kompilacyjnym pt. The Best of Illusion, którego premiera odbyła się 8 listopada 2011.

Jesienią 2011 grupa wystąpiła na trzech dużych koncertach w ramach minitrasy. Występy odbyły się kolejno 1 października w Katowicach (Spodek), 5 listopada w Gdańsku (Ergo Arena) i 25 listopada w Warszawie (Torwar). Podczas koncertów rejestrowano materiał wideo na potrzeby wydawnictwa DVD. Podczas minitrasy wraz z Illusion wystąpiły zaprzyjaźnione z nimi, a zarazem również reaktywowane zespoły Tuff Enuff i Flapjack, a ponadto None[18].

2 lutego 2012 na stronie internetowej grupy poinformowano o trasie koncertowej z okazji 20-lecia istnienia zespołu[1]. W marcu 2012 potwierdzono pierwsze terminy występów przewidziane na maj 2012 oraz udział w edycji festiwalu Ursynalia – Warsaw Student Festival 3 czerwca 2012 u boku takich zespołów jak Slayer, Billy Talent, Mastodon, Gojira, Michał Jelonek, Armia, Luxtorpeda i My Riot[19].

Powrót po 16 latach

[edytuj | edytuj kod]
Koncert zespołu, 2014

W 2012 Paweł Herbasch, Jerzy Rutkowski i Jarek Śmigiel rozpoczęli pracę nad nowym materiałem. Tomasz Lipnicki, zajęty wtedy Lipali, dołączył wiosną 2013. 26 lutego 2014 ukazał się singel pt. „O przyszłości”[20][21], który był zapowiedzią nowej płyty grupy. Album zatytułowany Opowieści miał swoją premierę 22 marca 2014 r.[22][23]. Na płycie znalazło się dziewięć utworów, w tym jeden instrumentalny. Za produkcję, tak jak w przypadku poprzednich płyt, odpowiadał Adam Toczko. Masteringiem zajął się Adam Ayan (zdobywca statuetek Grammy) z Gateway Mastering w Portland, odpowiedzialny m.in. za brzmienie albumów Pearl Jam, Rolling Stones, Nirvany, The Animals czy Foo Fighters. W artbooku opracowanym przez Kacpra Rachtana wykorzystane zostały grafiki Istvána Orosza – węgierskiego grafika i ilustratora znanego z wykorzystywania w swoich pracach złudzeń optycznych, figur niemożliwych oraz anamorfozy.

Pod koniec 2017 roku odbyła się trasa koncertowa z okazji 25-lecia istnienia zespołu[24]. 9 marca 2018 roku został wydany szósty album studyjny, zatytułowany Anhedonia[25], na którym znalazł się singel „Kto jest winien?”[26].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat ZPAV
POL
1993 Illusion
  • Data: 2 sierpnia 1993[27]
  • Wydawca: Polton
1994 Illusion 2
  • Data: 11 listopada 1994[29]
  • Wydawca: Polton
1995 Illusion 3
  • Data: 6 czerwca 1995[30]
  • Wydawca: Polton
1996 Illusion 4 – Bolilol Tour
  • Data: 7 października 1996[31]
  • Wydawca: Polton
1998 Illusion 6
  • Data: 6 kwietnia 1998[10]
  • Wydawca: PolyGram Polska
2012 Live
  • Data: 19 czerwca 2012[32]
  • Wydawca: J&J MusicArt
17[33]
2014 Opowieści
  • Data: 22 marca 2014[34]
  • Wydawca: PRESSCOM
3[35]
2018 Anhedonia
  • Data: 9 marca 2018[25]
  • Wydawca: PRESSCOM
3[36]
„—” pozycja nie była notowana.

Kompilacje

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Pozycja na liście
POL
2011 The Best of Illusion
  • Data: 8 listopada 2011[37]
  • Wydawca: J&J MusicArt
22[38]

Notowane utwory

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Pozycja na liście Album
SLiP
[39]
LP3
[40]
NRD
[41]
1995 „Bracie” 5 Illusion 2
„Wojtek” 17
„To co ma nadejść” 28 Illusion 3
1996 „Vendetta” 6
„KEFF” 36
„140” 30
1998 „Trzy ptaki” 31 46 Illusion 6
„Skoczny” 25
1999 „Niedaleko” 40
2011 „Solą w oku” 17 10 The Best of Illusion
„Tron” 19
2014 „O przyszłości” 19 Opowieści
„O trudzie wyboru” 41
2018 „Kto jest winien?” 34 Anhedonia
„—” pozycja nie była notowana.

Teledyski

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Reżyseria/Realizacja Album Źródło
1993 „Cierń” Illusion
[42]
1994 „Wojtek” Yach Paszkiewicz Illusion 2
„Nóż”
[43]
1995 „Vendetta” Illusion 3
[42]
„Nikt”
1996 „140”
1998 „Trzy ptaki” Illusion 6
2011 „Solą w oku” Marcin Pawełczak, Holeinmoon, Musicart The Best of Illusion
[44][45]
2014 „O przyszłości” Mateusz Winkiel, Mania Studio Opowieści
[46][47]
2017 „Kto jest winien?” Mateusz Winkiel Anhedonia
2019 „Śladem krwi” Ania Kocińska, Adam Rotnicki Anhedonia

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Kategoria Nagroda Uwagi
1995 „Wokalista roku” (Tomasz Lipnicki) „Fryderyk” Nominacja[48]
1996 „Wokalista roku” (Tomasz Lipnicki) Nominacja[49]
„Album roku – muzyka alternatywna” (Illusion 3) Nominacja[49]
1999 „Album roku – hard & heavy” (Illusion 6) Nominacja[50]
2012 „Piosenka roku” („Solą w oku”) Nominacja[51]
2020 „Album roku – rock” (Anhedonia) Nominacja[52]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
 Wykaz literatury uzupełniającej: Illusion (zespół muzyczny).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b 20 lecie zespołu Illusion [online], illusion.art.pl, 2 lutego 2012 [dostęp 2012-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-15].
  2. Jordan Babuła, Wkładka z „Teraz Rock” Nr. 6, 2006 (PL) [online], aliceinchains.pl [dostęp 2011-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-04] (pol.).
  3. Tomek „Lipa” Lipnicki [online], nuta.pl [dostęp 2011-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2008-03-27] (pol.).
  4. Jan Terlecki. Ciężej, mocniej, spójniej. „Dziennik Bałtycki”. Nr 241, s. 7, 15/16 października 1994. 
  5. „Illusion 2” – Illusion [online], muzyka.wp.pl [dostęp 2011-09-28] (pol.).
  6. Recenzja: „Illusion 3” [online], metal.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-31] (pol.).
  7. Asia Szyra, Recenzja płyty: „Illusion 3” [online], muzyka.onet.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-11] (pol.).
  8. Asia Szyra, Recenzja płyty: „Illusion 4 – Bolilol Tour” [online], muzyka.onet.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-10] (pol.).
  9. „Kły – Illusion” [online], adoculos.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-12] (pol.).
  10. a b „Illusion 6” [online], muzyka.wp.pl [dostęp 2011-09-28] (pol.).
  11. Marcin Kornak, Spis wykonawców, którzy zamieścili logo „Muzyka Przeciwko Rasizmowi” [online], nigdywiecej.org [dostęp 2011-05-12] (pol.).
  12. Ostatni koncert Illusion [online], nuta.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-11] (pol.).
  13. Illusion – piosenki, płyty, biografia [online], muzyka.onet.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-15] (pol.).
  14. Wywiad z Tomkiem „Lipą” Lipnickim [online], metal.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2010-11-26] (pol.).
  15. Jedyny taki koncert [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2008-12-06] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-18] (pol.).
  16. Wielki powrót Illusion [online], illusion.art.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-25] (pol.).
  17. Konkurs na wideoklip do utworu „Solą w oku”! [online], illusion.art.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-28] (pol.).
  18. Illusion wraca na scenę. Jesienią koncert w Ergo Arenie [online], trojmiasto.pl [dostęp 2011-04-30] (pol.).
  19. Illusion zagra na Ursynaliach 2012 [online], illusion.art.pl, 1 marca 2012 [dostęp 2012-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-27].
  20. Pierwszy singiel z nowej płyty już do posłuchania! [online], illusion.pl, 26 lutego 2014 [dostęp 2014-04-21].
  21. „O przyszłości” – nowy singiel Illusion (audio) [online], cgm.pl, 1 marca 2014 [dostęp 2014-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-09].
  22. Ruszyła przedsprzedaż „Opowieści”! [online], illusion.pl, 3 kwietnia 2014 [dostęp 2014-04-21].
  23. Illusion zagra swoje „Opowieści” w dniu premiery [online], gloswielkopolski.pl, 17 marca 2014 [dostęp 2014-04-21].
  24. Illusion pyta „Kto jest winien?” (nowa płyta „Anhedonia”) [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2018-03-22] (pol.).
  25. a b Mikołaj Wesołowski, Illusion: nowa płyta „Anhedonia” w marcu [online], rock3miasto.pl [dostęp 2018-03-22] (pol.).
  26. Illusion prezentuje singiel „Kto jest winien?” [online], rockmetal.pl [dostęp 2018-03-22] (pol.).
  27. Illusion – „Illusion” [online], muzyka.wp.pl [dostęp 2011-09-16] (pol.).
  28. a b c ZPAV – złote płyty przyznane w 1997 roku [online], zpav.pl [dostęp 2009-12-18] (pol.).
  29. Illusion – „Illusion 2”, muzyka.wp.pl [dostęp 2011-09-16] [zarchiwizowane 2014-05-08] (pol.).
  30. Illusion – „Illusion 3” [online], muzyka.wp.pl [dostęp 2011-09-16] (pol.).
  31. Illusion – „Illusion 4 – Bolilol Tour” [online], muzyka.wp.pl [dostęp 2011-09-16] (pol.).
  32. Koncertowa płyta Illusion za tydzień w sklepach [online], muzyka.onet.pl [dostęp 2012-06-11] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-24] (pol.).
  33. OLiS – sprzedaż w okresie 18.06.2012 – 24.06.2012 [online], olis.onyx.pl [dostęp 2012-06-29] (pol.).
  34. Presscom wydaje nową płytę Illusion [online], presscom.pl [dostęp 2014-04-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-29] (pol.).
  35. OLiS – sprzedaż w okresie 17.03.2014 – 23.03.2014 [online], olis.onyx.pl [dostęp 2014-03-28] (pol.).
  36. OLiS – sprzedaż w okresie 09.03.2018 – 15.03.2018 [online], olis.onyx.pl [dostęp 2018-03-22] (pol.).
  37. „The Best of Illusion” w sklepach od 8 listopada [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2011-10-22] (pol.).
  38. OLiS – sprzedaż w okresie 07.11.2011 – 13.11.2011 [online], olis.onyx.pl [dostęp 2011-11-19] (pol.).
  39. SLiP – Statystyki dla wykonawcy Illusion [online], radio.szczecin.pl [dostęp 2011-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-06] (pol.).
  40. LP3 – Statystyki dla wykonawcy Illusion [online], lp3.pl [dostęp 2019-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-08] (pol.).
  41. NRD – 2011-09-23 – 2011-09-24, eskarock.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane 2011-09-24] (pol.).
  42. a b Illusion Multimedia [online], illusion.art.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-25] (pol.).
  43. Illusion „Nóż” – Yach Paszkiewicz 1994 [online], najlepszenayoutube.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-06] (pol.).
  44. Zobacz jak Illusion kręcił teledysk w Opolu [online], opole.gazeta.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-08] (pol.).
  45. Illusion – „Solą w oku” – klip (bez cenzury) [online], cgm.pl [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-26] (pol.).
  46. Premiera teledysku do singla „O przyszłości” [online], illusion.pl [dostęp 2014-05-22] (pol.).
  47. Illusion – „O przyszłości” [online], muzyka.onet.pl [dostęp 2014-05-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-23] (pol.).
  48. Fryderyki 1994: nominowani i laureaci [online], zpav.pl [dostęp 2011-09-28] (pol.).
  49. a b Fryderyki 1995: nominowani i laureaci [online], zpav.pl [dostęp 2011-09-28] (pol.).
  50. Fryderyk 1998 [online] [dostęp 2023-02-26] (pol.).
  51. Fryderyki 2012: nominowani i laureaci [online], zpav.pl [dostęp 2012-02-22] (pol.).
  52. Fryderyk 2019 [online] [dostęp 2023-02-26] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]