Iluminacja (oświetlenie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Iluminacja – określenie oświetlenia obiektów architektonicznych, mającego na celu uczynienie ich widocznych nocą, wyeksponowanie, tworzenie nastroju oraz pokazanie istotnych detali.

Dotyczy zarówno zewnętrznych części budynków, jak i wnętrz np. obiektów sakralnych. Do iluminacji obiektów stosuje się specjalne oprawy oświetleniowe i źródła światła. Najczęściej stosowane są lampy metalohalogenkowe o różnych barwach a czasem również lampy sodowe oraz diody LED. Niekiedy stosuje się dynamiczne iluminacje zmieniające barwę lub natężenie oświetlenia. Przy projektowaniu iluminacji stosuje się programy komputerowe pozwalające na wizualizację obiektu i dobór odpowiednich opraw, źródeł światła i ich mocy jeszcze przed przystąpieniem do montażu lub przed wybudowaniem obiektu.