Imidki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Imidki – grupa nieorganicznych związków chemicznych, pochodnych amoniaku, w których dwa (z trzech) atomów wodoru zostały zastąpione atomami metalu (wzór ogólny: M^I₂NH). Imidki są nietrwałe, mają budowę jonową (kation M⁺ i anion NH²⁻), na przykład CaNH.

• imidy

• Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 171, ISBN 83-7183-240-0 .