Ingo Sensburg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ingo Sensburg

Data i miejsce urodzenia	27 stycznia 1949 Berlin
Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN Halowe mistrzostwa Europy złoto Monachium 1976 bieg na 3000 m brąz Wiedeń 1970 sztafeta 2+3+4+5 okrążeń

Ingo Sensburg (ur. 27 stycznia 1949^[1] w Berlinie) – niemiecki lekkoatleta, długodystansowiec. W czasie swojej kariery reprezentował Republikę Federalną Niemiec.

Urodził się w Kreuzbergu, dzielnicy Berlina.

Zdobył brązowy medal w sztafecie szwedzkiej 2+3+4+5 okrążeń na halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu (sztafeta RFN biegła w składzie: Horst Haßlinger, Lothar Hirsch, Manfred Henne i Sensburg)^[2].

Zwyciężył w biegu na 3000 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1976 w Monachium, wyprzedzając Polaka Józefa Ziubraka. Na halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie zajął w tej konkurencji 14. miejsce^[3].

Odniósł wiele sukcesów w biegach ulicznych. Trzykrotnie zwyciężył w Maratonie Berlińskim w 1976, 1979 i 1980 (to osiągnięcie wyrównał, a potem poprawił dopiero Haile Gebrselassie). Czterokrotnie triumfował w Półmaratonie Berlińskim w latach 1985–1988^[4].

Był wicemistrzem RFN w biegu przełajowym w 1975 oraz brązowym medalistą w biegu na 10 000 metrów w 1976^[5]. W hali był wicemistrzem RFN w biegu na 1500 metrów w 1970^[6] oraz brązowym medalistą w biegu na 3000 metrów w 1975, 1976 i 1978^[7].