Irawadi – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Rzeka | |
Długość | 2150 km |
Powierzchnia zlewni | 430 tys. km² |
Źródło | |
Miejsce | ?↗ |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Morze Andamańskie |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Mjanmy |
Irawadi (birm. ဧရာဝတီမြစ်, wym. [ʔèjàwədì mjɪʔ], ang. Irrawaddy) – rzeka na terenie Chin i Mjanmy (najdłuższa rzeka tego kraju) o dł. 2150 km i powierzchni dorzecza wynoszącej 430 tys. km².
Wypływa z południowo-wschodniej części Wyżyny Tybetańskiej w Chinach. Przy ujściu do Morza Andamańskiego tworzy deltę o powierzchni 30 tys. km². Główne dopływy: (prawe) Mu i Czinduin, (lewe) Shweli, Mjitnge[1].
Rzeka Irawadi płynie przez rów tektoniczny Irawadi powstały w czasie orogenezy alpejskiej[2].
Wysoki stan wód jest w sierpniu i wrześniu, a najniższy w marcu i kwietniu. Wahania poziomu wody w dolnym biegu wynoszą 10–11 m. Średni roczny przepływ przy ujściu wynosi 13 600 m³/s. Na odcinku 1100 km (1440, gdy jest wysoki poziom wód) jest żeglowna. Głównym miastem nad Irawadi jest Mandalaj, na wschodnim krańcu delty Rangun. Delta jest ważnym obszarem uprawy ryżu[1].