Irena Brodzińska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Irena Brodzińska

Data i miejsce urodzenia	24 stycznia 1933 Pińsk
Zawód	śpiewaczka operetkowa, tancerka, aktorka teatralna i filmowa
Lata aktywności	1948–1978
Odznaczenia

Irena Brodzińska (ur. 24 stycznia 1933 w Pińsku) – polska śpiewaczka operetkowa, tancerka, aktorka teatralna i filmowa

Kształciła się w Krakowie, gdzie uczęszczała m.in. do Szkole Baletowej Janiny Łukaszewicz i Maryli Stoszko (1945–1947). Jako tancerka debiutowała w wieku 15 lat w teatrze muzycznym w Lublinie. Następnie tańczyła na scenach krakowskim i poznańskich, m.in. tworząc duet ze Stanisławem Szymańskim. W 1953 roku zadebiutowała jako śpiewaczka w Teatrze Muzycznym w Łodzi. Przez kolejna lata (1954–1956) występowała w Operetce Śląskiej w Gliwicach.

Podczas pobytu w Krakowie zawarła związek małżeński z Edmundem Waydą – śpiewakiem, aktorem i reżyserem teatralnym. W 1957 roku oboje przenieśli się do Szczecina, gdzie była członkinią zespołu Operetki Szczecińskiej, przemianowanej następnie na Państwowy Teatr Muzyczny (od 1966 roku). Na deskach tej sceny występowała do 1978 roku z roczną przerwą w sezonie 1960/1961, kiedy to śpiewała w Łodzi.

Jest jedną z założycielek szczecińskiego Stowarzyszenia Miłośników Opery i Operetki.

Z pierwszego małżeństwa z Edmundem Waydą w 1951 roku ma dwójkę dzieci: syna i córkę – Grażynę Brodzińską (z zawodu śpiewaczka operetkowa i musicalowa oraz aktorka). Wnuczką Ireny jest bratanica Grażyny Brodzińskiej – Natalia Brodzińska (z zawodu śpiewaczka i aktorka).

Jej drugim i obecnym mężem jest kapitan żeglugi wielkiej – Gustaw Tijewski.

W uznaniu swych zasług Irena Brodzińska została odznaczona Odznaką Honorową Gryfa Pomorskiego (1967), Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1970), dwukrotnie Złotą Honorową Odznaką Towarzystwa Przyjaciół Szczecina (1976, 1997), Złotym Krzyżem Zasługi (1978), Medalem za Zasługi dla Miasta Szczecina (2008) oraz Krzyżem Zasługi Królewskiego Orderu św. Stanisława Biskupa Męczennika (2018). Jest trzykrotna laureatką nagrody Bursztynowego Pierścienia (1965, 1966, 1967), otrzymała również Statuetkę 40-lecia Opery i Operetki (1997) oraz nagrodę marszałka województwa zachodniopomorskiego „Pro Arte” za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury (2021).

• Sprawa do załatwienia (1953) – piosenkarka w spektaklu telewizyjnym
• Irena do domu! (1955) – manikiurzystka w zakładzie fryzjerskim, sąsiadka Majewskich

• Irena Brodzińska. encyklopedia.szczecin.pl. [dostęp 2022-03-10]. (pol.).
• Matka, córka, wnuczka – trzy pokolenia szczecińskiej sceny muzycznej. prestizszczecin.pl. [dostęp 2022-03-10]. (pol.).

• Irena Brodzińska w bazie filmpolski.pl