Istota szara – Wikipedia, wolna encyklopedia
Istota szara, substancja szara (łac. substantia grisea) – skupisko ciał komórek nerwowych, wspólnie z istotą białą budujące ośrodkowy układ nerwowy[1][2].
Między innymi z uwagi na obecność ciałek Nissla (tigroidu), przybiera na przekroju nieutrwalonego preparatu barwę szaroróżową.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Mózgowie
[edytuj | edytuj kod]W mózgowiu istota szara znajduje się na powierzchni mózgu i móżdżku tworząc tzw. korę (łac. cortex): korę mózgu i korę móżdżku, oraz w leżących w głębi mózgowia, otoczonych istotą białą skupiskach zwanych jądrami (łac. nuclei nervosi); są to m.in. jądra wzgórza, jądra podstawy, a także jądra pnia mózgu.
Rdzeń kręgowy
[edytuj | edytuj kod]Istota szara w rdzeniu kręgowym jest położona wewnątrz istoty białej i w przekroju poprzecznym tworzy charakterystyczny kształt litery H. Jej ramiona noszą nazwę rogów przednich, tylnych oraz występujących tylko w odcinku piersiowym rogów bocznych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Maria Śmiałowska: istota szara. W: Encyklopedia biologiczna. Czesław Jura, Halina Krzanowska (red). T. IV: Gl–Ja. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1998, s. 362. ISBN 83-85909-42-7.
- ↑ Adam Bochenek , Michał Reicher , Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 17, ISBN 978-83-200-4203-0 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alan Longstaff: Neurobiologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-13805-9.