Iszbaal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Iszbaal
אֶשְׁבַּעַל‬
Ilustracja
Zabójstwo Iszbaala
król Izraela
Okres

od ~1010 p.n.e.
do ~1008 p.n.e.

Poprzednik

Saul

Następca

Dawid

Dane biograficzne
Data urodzenia

~1050 p.n.e.

Data śmierci

~1008 p.n.e.

Przyczyna śmierci

zabójstwo

Miejsce spoczynku

Hebron

Ojciec

Saul

Iszbaal (zm. prawdopodobnie w 1008 p.n.e.) – postać biblijna, król Izraela. Syn i następca Saula.

Czasami występuje jako Iszboszet. Jest to często spotykana w tekstach hebrajskich zamiana końcówki imion zawierających nazwę kananejskiego (pogańskiego) boga Baala na słowo boszet (hańba).

Po śmierci Saula i jego trzech synów w bitwie z Filistynami, dowódca wojska zmarłego króla – Abner obwołał królem Iszbaala[1]. Poza panowaniem Iszbaala pozostawała Juda, której władcą został Dawid.

Iszbaal został zamordowany przez swoich dowódców Rekaba i Baana, synów Rimmona z Beerot[2]. Gdy zanieśli oni „dobrą wieść” o tym Dawidowi, Dawid poćwiartował ich a zwłoki powiesił w Hebronie.

Został pochowany w Hebronie w grobie Abnera[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 2Sam 2,8-9 w przekładach Biblii.
  2. 2Sam 4,5-7 w przekładach Biblii.
  3. 2Sam 4,12 w przekładach Biblii.