Iszbaal – Wikipedia, wolna encyklopedia
Zabójstwo Iszbaala | |
król Izraela | |
Okres | od ~1010 p.n.e. |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Data urodzenia | ~1050 p.n.e. |
Data śmierci | ~1008 p.n.e. |
Przyczyna śmierci | zabójstwo |
Miejsce spoczynku | |
Ojciec | |
Iszbaal (zm. prawdopodobnie w 1008 p.n.e.) – postać biblijna, król Izraela. Syn i następca Saula.
Czasami występuje jako Iszboszet. Jest to często spotykana w tekstach hebrajskich zamiana końcówki imion zawierających nazwę kananejskiego (pogańskiego) boga Baala na słowo boszet (hańba).
Po śmierci Saula i jego trzech synów w bitwie z Filistynami, dowódca wojska zmarłego króla – Abner obwołał królem Iszbaala[1]. Poza panowaniem Iszbaala pozostawała Juda, której władcą został Dawid.
Iszbaal został zamordowany przez swoich dowódców Rekaba i Baana, synów Rimmona z Beerot[2]. Gdy zanieśli oni „dobrą wieść” o tym Dawidowi, Dawid poćwiartował ich a zwłoki powiesił w Hebronie.
Został pochowany w Hebronie w grobie Abnera[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 2Sam 2,8-9 w przekładach Biblii.
- ↑ 2Sam 4,5-7 w przekładach Biblii.
- ↑ 2Sam 4,12 w przekładach Biblii.