Izobronta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Izobronta (izo- + gr. bronte = grzmot^[1]) – izolinia na mapie łącząca miejsca, w których w tym samym czasie słychać pierwszy grzmot nadciągającej burzy^[2]^[3].

Przypisy

↑ MirosławM. Bańko MirosławM., Wielki słownik wyrazów obcych PWN, Wydawn. Nauk. PWN, 2003, ISBN 978-83-01-13941-4 [dostęp 2021-06-03] (pol.).
↑ HalinaH. Zgółkowa HalinaH., Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, Kurpisz, 1994, ISBN 978-83-86600-90-8 [dostęp 2021-06-03] (pol.).
↑ izobronta. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. PWN. [dostęp 2015-09-16].

[1] MirosławM. Bańko MirosławM., Wielki słownik wyrazów obcych PWN, Wydawn. Nauk. PWN, 2003, ISBN 978-83-01-13941-4 [dostęp 2021-06-03] (pol.).

[2] HalinaH. Zgółkowa HalinaH., Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, Kurpisz, 1994, ISBN 978-83-86600-90-8 [dostęp 2021-06-03] (pol.).

[3] zobronta. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. PWN. [dostęp 2015-09-16].

[1]

[2]

[3]