Izolowanie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Izolowanie – mechanizm obronny polegający na oderwaniu emocji od obiektów lub sytuacji wywołujących te emocje.
Przykłady
[edytuj | edytuj kod]- Student dopiero po powrocie do domu, gdzie może spokojnie w samotności przemyśleć co się stało, uświadamia sobie swój żal z powodu oblanego egzaminu. Wcześniej ma poczucie, że jest wobec tego obojętny.
- Kobieta zachowuje się na randce tak, jakby nie zależało jej na towarzyszu spotkania, dopiero po rozstaniu uświadamia sobie swoje uczucia wobec niego.