Izosejsta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Izosejsta (gr. ísos = równy + seistós = wstrząśnięty) – krzywa na mapie łącząca punkty na powierzchni ziemi, w których wystąpiło takie samo natężenie trzęsienia ziemi^[1]^[2].

Gdyby skorupa ziemska była jednorodna, to izosejsty układałyby się koncentrycznie wokół epicentrum trzęsienia ziemi. Niejednorodność skał skorupy oraz układ uskoków wywołuje zaburzenia w rozkładzie izosejst.

Zobacz też

Przypisy

↑ Trzęsienia ziemi. W: Włodzimierz Mizerski: Geologia dynamiczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, s. 271. ISBN 978-83-01-17688-4.
↑ Barbara Petrozolin-Skowrońska, Andrzej Dyczkowski: Nowy leksykon PWN. Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 698. ISBN 978-83-01-12490-8. [dostęp 2015-07-30].

[1] Trzęsienia ziemi. W: Włodzimierz Mizerski: Geologia dynamiczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, s. 271. ISBN 978-83-01-17688-4.

[2] Barbara Petrozolin-Skowrońska, Andrzej Dyczkowski: Nowy leksykon PWN. Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 698. ISBN 978-83-01-12490-8. [dostęp 2015-07-30].

[1]

[2]