Józef Łowiński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Łowiński
Pełne imię i nazwisko

Józef Stanisław Łowiński

Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1902
Warszawa

Data śmierci

17 maja 1976

Narodowość

polska

Alma mater

Politechnika Warszawska

Praca
Styl
Biuro

Biuro Odbudowy Stolicy

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Kościół św. Andrzeja Boboli w Warszawie, fot. 2021
Biurowiec „Orbisu” (dom pod Globusem) w Warszawie, fot. 2013

Józef Stanisław Łowiński, ps. „Byliński”, „Stanisław” (ur. 16 listopada 1902 w Warszawie, zm. 17 maja 1976[a] tamże)[2][3] – polski architekt, uczestnik powstania warszawskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1930 uzyskał dyplom inżyniera architekta[2]. Następnie podjął pracę w wyuczonym zawodzie.

W okresie międzywojennym należał do Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej (SARP). Był członkiem Oddziału Warszawskiego. Zasiadał także w Kolegium Sekretarzy Konkursowych SARP[2]. Po II wojnie światowej był sekretarzem Zarządu Okręgowego organizacji w kadencji 1945–1946.

Od początku okupacji niemieckiej Polski przyłączył się do konspiracyjnego ruchu oporu. Był podporucznikiem rezerwy saperów Wojska Polskiego[3]. Wstąpił do Armii Krajowej. Posługiwał się pseudonimami „Byliński” i „Stanisław”[3]. Miał przydział do I Obwodu „Radwan”. Podczas powstania warszawskiego został skierowany do Wojskowej Służby Ochrony Powstania (WSOP) do plutonu saperów w batalionieBełt[3]. Po kapitulacji powstania opuścił Warszawę z ludnością cywilną.

W 1945 – jeszcze przed końcem wojny – rozpoczął pracę w Biurze Odbudowy Stolicy. Objął w nim kierownictwo pracowni „Saska Kępa”[2]. W późniejszych latach pracował w innych biurach architektoniczno–projektowych. Sporadycznie zajmował się publicystyką branżową. Za swoje osiągnięcia zawodowe otrzymał wiele odznaczeń państwowych i resortowych[2].

Małżeństwo i dzieci

[edytuj | edytuj kod]

8 listopada 1928 w warszawskim kościele Wszystkich Świętych poślubił Helenę z d. Grigoriew (1904–1993)[1]. Miał z nią dwie córki: Małgorzatę i Annę[4]. Obie ukończyły Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej. W końcu lat 30. małżonkowie zamieszkali na warszawskiej Saskiej Kępie przy ul. Czeskiej[4].

Dokonania

[edytuj | edytuj kod]

Konkursy

[edytuj | edytuj kod]
  • Projekt świątyni p.w. Opatrzności Bożej w Warszawie (1932) – współautor: Leonard Tomaszewski[7]
  • Projekt na rozplanowanie terenów Pola Mokotowskiego i folwarku Rakowiec wraz z przyległymi terenami w Warszawie (1934) – współautor: Leonard Tomaszewski (nagroda równorzędna)
  • Projekt planu zabudowy bloku w Warszawie zamkniętego ulicami Suchą, Koszykową, Topolową i 6 Sierpnia (1934) – współautorzy: Stanisław Fiszer, Zdzisław Henryk Szulc (zakupiony)
  • Projekt „Domu Zdrojowego” w Juracie (1935) – współautor: Stanisław Fiszer (III nagroda)
  • Projekt rozplanowania osiedla mieszkaniowego na 10000 mieszkańców na Paluchu, ówcześnie pod Warszawą (1935) – współautorzy: Stefan Moldzyński, Bohdan Nowak (IV nagroda)
  • Projekt mostu im. Marszałka Piłsudskiego w Warszawie na przedłużeniu ul. Karowej (1937) – współautorzy: Ernest Knester i Stanisław Fiszer (zakupiony)
  • SARP nr 131 – Projekt urbanistyczny i koncepcyjny gmachu centrali Pocztowej Kasy Oszczędności w Warszawie (1946) - współautorzy: Stefan Koziński, Kazimierz Goławski (IV nagroda równorzędna)
  • Projekt usytuowania zespołu gmachów Centrali „Społem” i PZUW w Warszawie (1947) – współautor: Jan Bogusławski (II nagroda równorzędna)
  • SARP nr 163 – Projekt rozwiązania architektonicznego budynku kinoteatru na Pradze w Warszawie (1948) – współautor: Jan Bogusławski (zakupiony)
  • SARP nr 165 – Projekt Powszechnego Domu Towarowego w Warszawie (1948) – współautor: Jan Bogusławski (II nagroda)
  • SARP nr 182 – Projekt ukształtowania przestrzennego ośrodka uniwersyteckiego w Łodzi (1949) – współautor: Leonard Tomaszewski (I i II nagroda)
  • Projekt Placu Centralnego w Warszawie (1953) – współautorzy: Konstanty Kokozow, Mikołaj Kokozow, Leonard Tomaszewski i Jerzy Wasilewski (wyróżnienie równorzędne)
  • Projekt urbanistyczno–architektoniczny fragmentu śródmieścia Gdańska (1953) – współautorzy: Wiesław Nowak, Leonard Tomaszewski i Władysław Strumiłło (wyróżnienie)
  • Projekt stadionu międzydzielnicowego na Pradze w Warszawie (1954) – współautorzy: Danuta Bredy-Brzuchowska, Julian Brzuchowski, Jan Mariański i Leonard Tomaszewski (II nagroda równorzędna)
  • SARP nr 208 – Projekt Akademii Muzycznej w Warszawie (1955) – współautor: Jerzy Górecki (wyróżnienie II stopnia równorzędne)
  • SARP/TUP nr 268 – Projekt koncepcyjny zagospodarowania przestrzennego zespołu osiedli Kraków-Bieńczyce (1959) – współautorzy: Krzysztof Moldzyński i Jerzy Przeradowski – (wyróżnienie II stopnia równorzędne)
  • Projekty przepraw mostowych przez Wisłę w Warszawie (1961) – współautorzy: Leonard Tomaszewski, Bogdan Kuś, Wiesław Rososiński, Aleksander Włodarz oraz Wacław Zalewski z zespołem (nagroda równorzędna za przeprawę mostową Łazienkowska oraz wyróżnienie równorzędne za przeprawę mostową Świętokrzyska)
  • Projekt koncepcyjny Pomnika Bohaterów Powstań Śląskich w Katowicach (1965) – współautorzy: Henryk Borys, Ryszard Fedorowski, Ewa Olszewska-Borys i Marta Wędrowska (II nagroda)
  • SARP nr 381 – Projekt zagospodarowania przestrzennego rejonu Dworca Wschodniego i dzielnicy mieszkaniowej „Szmulowizna” w Warszawie (1966) – współautorzy: Ryszard Fedorowski, Joanna Gucewicz, Zdzisław Jońca, Anna Łowińska-Fedorowska, Małgorzata Łowińska-Kozubowska i Stanisław Bolek (wyróżnienie II stopnia równorzędne)
  • Projekt architektoniczny zapory wodnej na Dunajcu w Niedzicy (1966) – współautorzy: Ryszard Fedorowski, Szymon Koszel i Witold Markiewicz (wyróżnienie I stopnia)
  • SARP nr 410 – Projekt Ośrodka Uniwersyteckiego w Poznaniu (1968) – współautorzy: Ryszard Fedorowski, Marcin Przyłubski, Anna Łowińska-Fedorowska i Mieczysław Zaroń (III nagroda)
  • Projekt zagospodarowania przestrzennego centrum Mińska Mazowieckiego (1970) – współautorzy: Anna Łowińska-Fedorowska, Ryszard Fedorowski i Mieczysław Zaroń (wyróżnienie II stopnia równorzędne)

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Kawiarnie warszawskie, „Architektura”, nr 10, 1959, wyd. Arkady[8]
  • Miejska komunikacja szynowa, wspoółautorzy: Ewaryst Sobolewski, Andrzej Sikorski, wyd. Arkady, 1971

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  1. M. J. Minakowski w portalu „Genealogia potomków Sejmu Wielkiego” jako rok urodzin Józefa Stanisława Łowińskiego podaje 1977[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Józef Stanisław Łowiński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2024-06-20]. (pol.).
  2. a b c d e Józef Stanisław Łowiński. SARP. [dostęp 2024-06-19]. (pol.).
  3. a b c d Powstańcze biogramy – Józef Łowiński. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2024-06-19]. (pol.).
  4. a b c Historia parafii. Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy. [dostęp 2024-06-19]. (pol.).
  5. Kamienica Tarasewiczów. warszawa1939.pl. [dostęp 2024-06-19]. (pol.).
  6. Dom pod Globusem.... Mad White. [dostęp 2024-06-19]. (pol.).
  7. „Architektura i Budownictwo”, 1932. bcpw.bg.pw.edu.pl. [dostęp 2024-06-19]. (pol.).
  8. „Architektura”, nr 10, 1959. onebid.pl. [dostęp 2024-06-19]. (pol.).
  9. Nadanie odznaczeń państwowych 1950. prawo.pl. [dostęp 2024-06-18]. (pol.).
  10. Lista osób odznaczonych Medalem 10-lecia Polski Ludowej. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2024-06-20]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]