Jürgen Rynio – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jürgen Rynio
Data urodzenia

1 kwietnia 1948

Wzrost

185 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
VfL Resse 08
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1966–1967 Eintracht Gelsenkirchen 11 (0)
1967–1968 Karlsruher SC 21 (0)
1968–1969 1. FC Nürnberg 25 (0)
1969–1974 Borussia Dortmund 92 (0)
1974–1976 Rot-Weiss Essen 26 (0)
1976–1979 FC St. Pauli 106 (0)
1979–1986 Hannover 96 196 (0)
W sumie: 477 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1984–1986 Hannover 96 (tr. bramkarzy)
1985–1986 Hannover 96 (tymczas.)
1981–1991 TuS Celle FC
1996–1997 VfV Hildesheim
1997–2000 TuS Celle FC
2000–2001 Rotenburger SV
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jürgen Rynio (ur. 1 kwietnia 1948) – niemiecki piłkarz występujący na pozycji bramkarza. Trener piłkarski.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Rynio zawodową karierę rozpoczynał w 1966 roku w Eintrachcie Gelsenkirchen. W 1967 roku trafił do pierwszoligowego Karlsruher SC. W Bundeslidze zadebiutował 2 września 1967 w przegranym 1:2 meczu z Alemannią Akwizgran. W 1968 roku spadł z klubem do Regionalligi. Wówczas przeszedł do 1. FC Nürnberg, grającego w Bundeslidze. W 1969 roku spadł z zespołem do Regionalligi. Wtedy został graczem pierwszoligowej Borussii Dortmund. Pierwszy ligowy mecz zaliczył tam 23 sierpnia 1969 przeciwko Hamburgerowi SV (2:1). W 1972 roku został zdegradowany z klubem do Regionalligi. W 1974 roku awansował z Borussią do Bundesligi.

Latem 1974 roku odszedł do innego pierwszoligowego zespołu – Rot-Weiss Essen. Zadebiutował tam 21 września 1976 w bezbramkowo zremisowanym ligowym meczu z Werderem Brema. W 1976 roku Rynio trafił do drugoligowego FC St. Pauli. W 1977 awansował z nim do Bundesligi, ale po roku powrócił z zespołem do 2. Bundesligi. Od 1979 roku grał z Hannoverze 96, również występującym w 2. Bundeslidze. W 1985 roku wywalczył z nim awans do Bundesligi. W listopadzie 1985 roku został grającym trenerem Hannoveru. Tę funkcję pełnił do stycznia 1986 roku. W sezonie 1985/1986 spadł z zespołem do 2. Bundesligi, a potem zakończył karierę.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]