Jānis Reirs – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jānis Reirs
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 września 1961
Ryga

Minister finansów Łotwy
Okres

od 23 stycznia 2019
do 14 grudnia 2022

Przynależność polityczna

Jedność

Poprzednik

Dana Reizniece-Ozola

Następca

Arvils Ašeradens

Minister finansów Łotwy
Okres

od 5 listopada 2014
do 11 lutego 2016

Przynależność polityczna

Jedność

Poprzednik

Andris Vilks

Następca

Dana Reizniece-Ozola

Jānis Reirs (ur. 23 września 1961 w Rydze) – łotewski polityk i ekonomista, poseł na Sejm Republiki Łotewskiej. W latach 2004–2006 minister bez teki, w latach 2014–2016 i 2019–2022 minister finansów, od 2016 do 2019 minister zabezpieczenia społecznego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1990 ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Łotwy w Rydze, specjalizując się w dziedzinie planowania przemysłowego. W latach 1989–1993 pełnił obowiązki asystenta dyrektora wykonawczego rejonu centralnego Rygi. W 1993 rozpoczął pracę w bankowości jako dyrektor wydziału kredytowego w Vācijas-Latvijas banka, następnie był związany z bankiem Trasta komercbanks i spółką Prudentia. Od 2001 do 2002 był prezesem zarządu przedsiębiorstwa chemicznego Spodrība.

W wyborach w 2002, 2006, 2010 i 2011 uzyskiwał mandat posła na Sejm z ramienia Nowej Ery (JL) oraz następnie z listy Jedności. Pełnił funkcję sekretarza generalnego JL[1]. W parlamencie był m.in. przewodniczącym podkomisji spraw zagranicznych ds. państw bałtyckich, a także szefem łotewskiej delegacji do Zgromadzenia Bałtyckiego i jego przewodniczącym. W latach 2002–2004 pełnił funkcję sekretarza Sejmu, zaś od 2004 do 2006 ministra bez teki do spraw e-administracji w gabinecie Aigarsa Kalvītisa. Od 13 maja 2010 był sekretarzem parlamentarnym w ministerstwie zdrowia. W wyborach w 2014 uzyskał reelekcję do Sejmu XII kadencji z listy Jedności[2].

W listopadzie tegoż roku objął funkcję ministra finansów w drugim rządzie Laimdoty Straujumy[3]. W lutym 2016 w nowo utworzonym rządzie Mārisa Kučinskisa został natomiast ministrem zabezpieczenia społecznego[4].

W wyborach w 2018 po raz szósty z rzędu został wybrany na deputowanego[5]. W listopadzie 2018 przejął czasowo wykonywanie obowiązków ministra oświaty i nauki, gdy z funkcji tej zrezygnował Kārlis Šadurskis[6]. W styczniu 2019 objął ponownie stanowisko ministra finansów, dołączając do rządu Artursa Krišjānisa Kariņša[7]. W 2022 nie utrzymał miejsca w parlamencie, a w grudniu tegoż roku zakończył pełnienie funkcji rządowej. Przypadł mu następnie mandat posła na Sejm w miejsce jednego z członków nowego rządu[8].

Jest żonaty[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Par JL ģenerālsekretāru ievēlēts Jānis Reirs. delfi.lv, 1 listopada 2006. [dostęp 2017-09-18]. (łot.).
  2. 12. Saeima apstiprināta. nra.lv, 4 listopada 2014. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
  3. Jānis Kincis: Apstiprina jauno valdību Laimdotas Straujumas vadībā. diena.lv, 5 listopada 2014. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
  4. FOTO: Saeima dod zaļo gaismu Māra Kučinska valdībai. diena.lv, 11 lutego 2016. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).
  5. Ievēlēto deputātu alfabētiskais saraksts. sv2018.cvk.lv. [dostęp 2018-10-07]. (łot.).
  6. Šadurskis pamet izglītības ministra amatu un dodas uz Eiropas Parlamentu. lsm.lv, 27 listopada 2018. [dostęp 2018-11-29]. (łot.).
  7. Latvia gets a new government led by Krišjānis Kariņš. lsm.lv, 23 stycznia 2019. [dostęp 2019-01-23]. (ang.).
  8. Gatis Suhoveckis: Apstiprināta Krišjāņa Kariņa otrā valdība: premjers sola strādāt vairākās frontēs. tv3.lv, 14 grudnia 2022. [dostęp 2022-12-14]. (łot.).
  9. Jānis Reirs. cvk.lv, 2010. [dostęp 2017-09-17]. (łot.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]