Język a-pucikwar – Wikipedia, wolna encyklopedia
Obszar | |||||
---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących | 0 | ||||
Pismo/alfabet | brak, opcjonalnie łacińskie | ||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
Status oficjalny | |||||
Ethnologue | 10 wymarły↗ | ||||
Kody języka | |||||
ISO 639-3 | apq | ||||
IETF | apq | ||||
Glottolog | apuc1241 | ||||
Ethnologue | apq | ||||
WALS | apk | ||||
W Wikipedii | |||||
| |||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język a-pucikwar (inne nazwy: pucikwar, puchikwar) – język wymarły używany niegdyś przez rdzenną ludność Andamanów (należących do Indii). Należał do rodziny wielkoandamańskiej[1].
Ludność Pucikwar , posługująca się tym językiem, zamieszkiwała południowe wybrzeża Andamanu Środkowego, północno-wschodnie wybrzeża Andamanu Południowego oraz wyspę Baratang.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ David M. Eberhard , Gary F. Simons , Charles D. Fennig (red.), A-Pucikwar, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Merritt Ruhlen: A Guide to the World’s Languages, Vol. 1: Classification, 1987, s. 301–378.