Język haida – Wikipedia, wolna encyklopedia

X̲aat Kíl
Obszar

Wyspa Księcia Walii (USA), Haida Gwaii (Kanada)

Liczba mówiących

465 (24 rodzimych użytkowników) (2018)

Klasyfikacja genetyczna

Język izolowany (nienależący do żadnej rodziny językowej)

Status oficjalny
język urzędowy Alaska
Kody języka
ISO 639-2 hai
ISO 639-3 hai
IETF hai
Glottolog haid1248
Ethnologue hai
GOST 7.75–97 хай 753
WALS hai
Dialekty
ISO 639-3: hax – południowy
ISO 639-3: hdn – północny
Występowanie
Ilustracja
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język haidazagrożony wymarciem język Haidów z Wyspy Królowej Charlotty, niegdyś zaliczany do języków na-dene (1915), jednak przynależności do tej rodziny nie udało się udowodnić[1][2]. Dziś uważa się go za język izolowany[3].

W atlasie zagrożonych języków świata UNESCO obydwa dialekty języka haida – północny i południowy – zostały sklasyfikowane jako krytycznie zagrożone[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. J. Leer: Na-Dene languages. W: Keith Brown, Sarah Ogilvie: Concise Encyclopedia of Languages of the World. Elsevier, 2010, s. 743. ISBN 978-0-08-087775-4.
  2. Lyle Campbell: American Indian Languages. Oxford University Press, s. 114-115. ISBN 978-0-19-534983-2. [dostęp 2014-12-05].
  3. M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Haida, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2012-11-30] (ang.).
  4. Christopher Moseley (red.): UNESCO Interactive Atlas of the World’s Languages in Danger. UNESCO Publishing, 2010. [dostęp 2014-12-06]. (ang.).