French
DeutschJęzyk kaera – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 5500 (2014) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | jka | ||
| IETF | jka | ||
| Glottolog | kaer1234 | ||
| Ethnologue | jka | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kaera, także dorit[1][2] – język papuaski używany w prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie w Indonezji, w kilku wsiach na północno-wschodnim wybrzeżu wyspy Pantar. Według danych z 2014 r. posługuje się nim 5500 osób[3].
Należy do grupy języków alor-pantar[3]. Jest blisko spokrewniony z językiem teiwa i bywa uważany za jego dialekt[4].
Jego użytkownicy zamieszkują wsie: Abang Iwang, Padangsul, Bibit Gomi, Matgomi/Weniwa, Tamal Abang. Według danych z 2007 r. pozostaje w powszechnym użyciu (przynajmniej w miejscowości Abang Iwang), przy czym w edukacji stosowany jest język indonezyjski[4][5]. Jest potencjalnie zagrożony wymarciem[4].
Nazwa „kaera” pochodzi od nazwy dawnej miejscowości, a „dorit” od nazwy największego klanu posługującego się tym językiem[2].
Poświęcono mu skrótowe opracowanie gramatyczne (Kaera, w: The Papuan languages of Timor, Alor and Pantar: Sketch grammars, 2014)[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Kaera. Glottolog 4.6. [dostęp 2024-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-30)]. (ang.).
- ↑ a b Klamer 2014 ↓, s. 98.
- ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kaera, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b c Kaera. Endangered Languages Project. [dostęp 2022-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-04)]. (ang.).
- ↑ Klamer 2014 ↓, s. 99.
- ↑ Klamer 2014 ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marian Klamer: Kaera. W: Antoinette Schapper (red.): The Papuan Languages of Timor, Alor and Pantar: Sketch grammars. T. 1. Berlin–Boston: De Gruyter, 2014, s. 97–146, seria: Pacific Linguistics 644. DOI: 10.1515/9781614515241.97. ISBN 978-1-61451-524-1. OCLC 893623315. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- NTT Languages: Three Languages of Alor and Pantar. YouTube, 2014-11-26. [dostęp 2022-09-04].