Język kildin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Кӣллт са̄мь кӣлл
Obszar

Rosja

Liczba mówiących

100 (2011)

Pismo/alfabet

cyrylica

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 4 poważnie zagrożony
Ethnologue 8b prawie wymarły
Kody języka
ISO 639-3 sjd
IETF sjd
Glottolog kild1236
Ethnologue sjd
GOST 7.75–97 саа 575
WALS ski
SIL sjd
Występowanie
Ilustracja
Zasięg języka kildin zaznaczono cyfrą 8
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Słownik języka kildin
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język kildin (lapoński kildin, lapp, saami)język saamski z grupy wschodniej, używany przez kilkaset osób w europejskiej części Federacji Rosyjskiej, w obwodzie murmańskim. Ludność etniczna nazywa go „са̄мь” (saami).

Jest silnie zagrożony wymaciem. W 1989 r. podano, że językami saamskimi na Półwyspie Kolskim posługuje się 800 osób (przede wszystkim użytkowników kildin)[1]. Według nowszych szacunków kildin (2011) ma 100 rodowitych użytkowników[2].

We wszelkich sferach życia dominuje język rosyjski, co sprawia, że kildin wykazuje silne wpływy rosyjskiego, zarówno w zakresie leksyki, jak i gramatyki. Niegdyś kildin znajdował się pod wpływem języków norweskiego (historyczny język kontaktowy) i karelskiego (przynajmniej do I poł. XX w.)[2].

Podejmowano próby tworzenia literatury w języku kildin[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Salminen 2007 ↓, s. 255.
  2. a b Rießler 2022 ↓, s. 219.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]