Język kuchin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dinju Zhuh Kʼyuu
Obszar	Kanada, Stany Zjednoczone
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki na-dene; Języki atapaskańskie; Język kuchin;
Status oficjalny
język urzędowy	Terytoria Północno-Zachodnie
Ethnologue	7 wypierany↗
Kody języka
ISO 639-1	gw
ISO 639-2	gwi
ISO 639-3	gwi
IETF	gwi
Glottolog	gwic1235
Ethnologue	gwi
WALS	kth
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język kuchin (kutchin; nazwa własna: Dinju Zhuh Kʼyuu; ang. Gwichʼin) – język z północnej gałęzi języków atapaskańskich, używany w Kanadzie (Terytoria Północno-Zachodnie – jeden z języków urzędowych, Jukon) i Stanach Zjednoczonych (Alaska)^[1].

Przypisy

↑ Gwichʼin, [w:] D.M.D.M. Eberhard D.M.D.M., G.F.G.F. Simons G.F.G.F., C.D.C.D. Fennig C.D.C.D. (red.), Ethnologue. Languages of the World, wyd. 25, Texas 2022 ; Hishinlaiʼ (Kathy R.H.(K.R. Sikorski) Hishinlaiʼ (Kathy R.H.(K.R., Classroom culture and indigenous classrooms, Fairbanks 2008, s. 3, 5, 11 [zarchiwizowane z adresu 2017-10-31] ; Languages overview [online], Office of the Northwest Territories Official Languages Commissioner / Bureau de la commissaire aux langues des Territoires du Nord-Ouest – olc-nt.ca ; A.A. Majewicz A.A., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa 1989, s. 143 .