Język minojski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Język minojski
Obszar	Kreta
Liczba mówiących	język wymarły
Pismo/alfabet	kreteńskie pismo hieroglificzne, pismo linearne A
Klasyfikacja genetyczna
	niesklasyfikowany
Kody języka
ISO 639-3	omn
IETF	omn
Glottolog	mino1236
	Dialekty
	ISO 639-3: lab - pismo linearne A
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Ten artykuł od 2014-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Język minojski – język (lub języki) używane przez starożytną cywilizację minojską zamieszkującą Kretę w latach ok. 1800–1450 p.n.e. Język ten był zapisywany poprzez kreteńskie pismo hieroglificzne, a później sylabiczne pismo linearne A. Ponieważ kreteńskie hieroglify pozostają nierozszyfrowane, a pismo linearne A zostało tylko częściowo rozszyfrowane, „język minojski” jest nieznany i niesklasyfikowany do żadnej grupy językowej. Nie jest również możliwe określenie czy owe pisma przedstawiają ten sam język lub czy tylko jeden język został zapisany przy pomocy każdego z nich. Język eteokreteński, który został potwierdzony na kilku alfabetycznych inskrypcjach z Krety tysiąc lat później, może wywodzić się z języka minojskiego, lecz ten język także nie przynależy do żadnej znanej grupy językowej.