French
DeutschJęzyk tuamotu – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 4 tys. (2007)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 4 poważnie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | pmt | ||
| IETF | pmt | ||
| Glottolog | tuam1242 | ||
| Ethnologue | pmt | ||
| WALS | tua | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język tuamotu (Pa’umotu) – język polinezyjski używany przez ok. 4 tys. (2007)[1] osób z grupy etnicznej Tuamotu w Polinezji Francuskiej (wyspy Tuamotu i Tahiti). Jest szczególnie blisko spokrewniony z językiem rarotonga.
Zagrożony wymarciem, jest wypierany przez język tahitański. Powszechna jest dwujęzyczność[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Tuamotuan, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Wurm 2007 ↓, s. 544.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stephen A. Wurm, Australasia and the Pacific, [w:] Christopher Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 425–577, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-2036-4565-9, ISBN 978-0-7007-1197-0, OCLC 47983733 (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Tuamotuan, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2009-06-25] (ang.).