Języki bantu F – Wikipedia, wolna encyklopedia

Języki bantu F – grupa geograficzna języków bantu z wielkiej rodziny języków nigero-kongijskich. Swoim zasięgiem obejmuje Tanzanię[1].

Klasyfikacja

[edytuj | edytuj kod]

Poniżej przedstawiono klasyfikację języków bantu F według Guthriego[2][3] zaktualizowaną przez J.F. Maho[4][5][a]. Klasyfikacja Ethnologue bazuje na klasyfikacji Guthriego, jednak odbiega od niej znacznie, m.in. stosuje inny kod – trzyliterowy oparty na ISO 639 i inaczej grupuje języki[6][7].

F11 tongwe
F12 bende
F21 sukuma – „gwe”
F21A kemunasukuma
F21B kemunangweeli
F21C kiiya
F21D kemunadakama
F21E nasa
F21F sumaaBu
F21G nelaa
F21H ntuzu
F22 nyamwezi
F22A galaganza
F22B mweri
F22C konongo
F22D nyanyembe
F22E takama
F22F nangwila
F22G ilwana
F22H uyui
F22I rambo
F22J ndaala
F22K nyambiu
F23 sumbwa
F24 kimbu
F25 bungu
F31 ilamba – ilamba
F31A środkowy laamba – kinilaamba
F31B ihaanzu – isanzu
F31C ushoola – kinushoola
F31D iambi – nyambi
F31E mbuga
F32 nyaturu – remi
F33 rangi – langi, irangi
F34 mbugwe – buwe
  1. Maho zastosował następujący zapis kodu:
    • Nowe dialekty języka znajdującego się już na liście Guthriego oznaczono poprzez dodanie do oryginalnego kodu języka Guthriego na końcu kolejnej wielkiej litery alfabetu, np. A15C to nowy dialekt języka o kodzie A15, podczas gdy A15a i A15b to dialekty umieszczone na liście przez Guthriego.
    • Nowe języki oznaczono poprzez dodanie do oryginalnego kodu języka Guthriego na końcu kolejnych cyfr, np. A151 to nowy język, najbliższy językowi o kodzie A15. Kiedy nie można było zidentyfikować pokrewieństwa z językiem z listy Guthriego, nowy język oznaczono poprzez dodanie kolejnej cyfry do kodu grupy geograficznej, np. A101 to nowy język w geograficznej grupie A10.
    • Nowe języki pidżynowe i języki kreolskie zostały oznaczone poprzez dodanie do kodu grupy geograficznej wielkiej litery alfabetu, np. A10A to język pidżynowy lub kreolski powstały na bazie języka w grupie A10.
    • Języki wymarłe oznaczono symbolem „†”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), F, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2015-07-30] (ang.).
  2. Malcolm Guthrie: The classification of the Bantu languages. Oxford Univerrsity Press, 1948. [dostęp 2015-08-01]. (ang.).
  3. Malcolm Guthrie: Comparative Bantu: an introduction to the comparative linguistics and prehistory of the Bantu languages. Gregg Press, 1967-71. (ang.).
  4. Jouni Maho: A Classification of the Bantu Languages: An Update of Guthrie's Referential System. W: Derek Nurse, Gérard Philippson: The Bantu Languages. Routledge, 2009, s. 639–651. ISBN 978-1-135-79683-9. [dostęp 2015-08-01]. (ang.).
  5. Jouni Filip Maho: NUGL Online The online version of the New Updated Guthrie List, a referential classification of the Bantu languages. 2009-06-04.
  6. Jouni Maho. The Bantu area: (towards clearing up) a mess. „Africa & Asia”, s. 40–49, 2001. 1. ISSN 1650-2019. (ang.). 
  7. About the Ethnologue. W: Lewis, M. Paul, Gary F. Simons, and Charles D. Fennig: Ethnologue: Languages of the World, Eighteenth edition. Dallas, Texas: SIL International, 2015. [dostęp 2015-07-30]. (ang.).