Języki południowosamojedzkie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Języki południowosamojedzkie – konwencjonalny zespół językowy obejmujący trzy języki w obrębie grupy języków samojedzkich (uralska rodzina językowa)[1]. Języki te występowały na Syberii (Rosja), obecnie jedynym językiem żywym należącym do zespołu jest język selkupski[1][2] (ostiak-samojedzki[3]) – ok. 1000 mówiących (2010)[4]. Oprócz niego do języków południowosamojedzkich zaliczały się: bardzo słabo poznany język matorski (wymarł w poł. XIX w.)[1] oraz język kamasyjski (wymarł pod koniec XX w.)[5]. Ich jedność genetyczna jest wątpliwa, ale termin może być używany w sensie geograficznym[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Beáta Wagner-Nagy, Sándor Szeverényi: Samoyedic: General introduction. W: Marianne Bakró-Nagy, Johanna Laakso, Elena Skribnik (red.): The Oxford Guide to the Uralic Languages. Oxford, UK: Oxford University Press, 2022, s. 659–673, seria: Oxford Guides to the World’s Languages. DOI: 10.1093/oso/9780198767664.003.0034. ISBN 978-0-19-876766-4. OCLC 1310268462. (ang.).
  2. ↑ Michael Rießler: Adjective attribution. Berlin: Language Science Press, 2016, s. 128, seria: Studies in Diversity Linguistics 2. DOI: 10.17169/langsci.b19.294. ISBN 978-3-944675-65-7. OCLC 982244709. (ang.).
  3. ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 48, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
  4. ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Selkup, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  5. ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kamas, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Języki_południowosamojedzkie&oldid=69180207”