Języki tajskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zasięg geograficzny języków tajskich
Różne systemy pisma używane do zapisu języków tajskich

Języki tajskie (taj. ภาษาไต phās̛̄ātay) – podgrupa w obrębie rodziny języków dajskich (kam-tai, kradai, tai-kadai). Języki tajskie obejmują między innymi największe z języków rodziny dajskiej, takie jak standardowy język tajski, laotański, szan używany w Birmie, oraz zhuang — język najliczniejszej mniejszości narodowej w ChRL, używany w regionie autonomicznym Guangxi oraz kilkadziesiąt pomniejszych języków w użyciu na terenie Chin, Wietnamu, Laosu, Tajlandii, Mjanmy i Indii, m.in.:

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]