Józef Pawelec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Pawelec

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	20 maja 1934 Kleśniska
Profesor nauk technicznych
Specjalność: radiokomunikacja, technologie sieciowe
Alma Mater	Wojskowa Akademia Techniczna
Doktorat	1975 – nauki techniczne Wojskowa Akademia Techniczna
Habilitacja	1982 – nauki techniczne Wojskowa Akademia Techniczna
Profesura	2004
Nauczyciel akademicki
Instytut badawczy	Wojskowy Instytut Łączności
Odznaczenia
Cytaty w Wikicytatach

Józef Jacek Pawelec (ur. 20 maja 1934 w Kleśniskach) – polski nauczyciel akademicki, inżynier elektronik, specjalista w zakresie radiokomunikacji i technologii sieciowych, polityk, profesor nauk technicznych, poseł na Sejm I kadencji.

W 1958 ukończył studia na Wydziale Elektroniki Wojskowej Akademii Technicznej. Na tej samej uczelni uzyskiwał stopień doktora (1975) i doktora habilitowanego. W 2004 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk technicznych^[1]. Specjalizuje się w zakresie radiokomunikacji. Był członkiem Komitetu Narodowego do spraw Współpracy z Międzynarodową Unią Nauk Radiowych (URSI) Polskiej Akademii Nauk, został też członkiem Stowarzyszenia Elektroników Polskich i Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. Przewodniczył Komisji „E” Międzynarodowej Unii Nauk Radiowych.

Był pracownikiem naukowym WAT i oficerem Ludowego Wojska Polskiego, dochodząc do stopnia pułkownika. Następnie podjął pracę jako wykładowca m.in. w Wojskowym Instytucie Łączności, w którym pełnił m.in. funkcję dyrektora ds. naukowych i doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego. Pracował też m.in. jako profesor w Europejskiej Wyższej Szkole Informatyczno-Ekonomicznej w Warszawie oraz jako profesor zwyczajny na Politechnice Radomskiej. Został też profesorem w Europejskiej Uczelni w Warszawie^[2] i dziekanem Wydziały Informatyki na tej uczelni^[3].

Publikował w m.in. „Polsce Zbrojnej” i tygodniku „Wprost”.

Pod koniec lat 80. znalazł się wśród twórców antykomunistycznego Stowarzyszenia Patriotycznego Viritim. W latach 1991–1993 sprawował mandat posła na Sejm I kadencji, który uzyskał z listy ogólnopolskiej kandydatów w okręgu warszawskim z ramienia Konfederacji Polski Niepodległej. Pracował w Komisji Obrony Narodowej oraz w Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego. Bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z listy Samoobrony w wyborach parlamentarnych w 1993 w województwie częstochowskim^[4] (otrzymał 4960 głosów). Ubiegał się o mandat poselski również z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego w województwie katowickim (1997) i z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu radomskim (2001)^[5]. W wyborach samorządowych w 2002 kandydował z ramienia PiS do sejmiku mazowieckiego^[6].

• Cyfrowe modelowanie kompresji widma (współautor), Centrum Obliczeniowe Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 1970.
• Radiosterowanie i łączność kosmiczna (współautor), Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 1991.
• Wojsko Polskie w okresie przełomu 1990/92 (oprac.), Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1992.
• Kulisy Sejmu I kadencji, Wydawnictwo Antyk, Warszawa 1994.
• Radiokomunikacja. Wybrane problemy kompatybilności (współautor), Wydawnictwo Politechniki Radomskiej, Radom 2002.
• Generał Kaliski musiał zginąć, Radwan, Tolkmicko 2012.

Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[7].

• Strona sejmowa posła I kadencji. [dostęp 2020-05-17].
• Prof. dr hab. inż. Józef Jacek Pawelec, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-03-20] .
• Nota biograficzna na stronie Politechniki Radomskiej. [dostęp 2020-05-17].