Język afar – Wikipedia, wolna encyklopedia

Qafar af
Obszar

Erytrea, Etiopia, Dżibuti

Liczba mówiących

~2 mln[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 2 prowincjonalny
Kody języka
ISO 639-1 aa
ISO 639-2 aar
ISO 639-3 aar
IETF aa
Glottolog afar1241
Ethnologue aar
GOST 7.75–97 афа 068
WALS qaf
SIL AFR
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język afar (inna nazwa: język danakil, danakilski) – język afroazjatycki, należący do rodziny kuszyckiej, którym posługuje się ok. 2 mln osób[1] we wschodniej Afryce, na pograniczu etiopsko-erytrejsko-dżibutyjskim[2].

Szyk zdania w języku afar: SOV (podmiot-dopełnienie-orzeczenie).

W 1976 r. w Dżibuti (podówczas jeszcze Francuskie Terytorium Afarów i Isów) opracowano alfabet dla języka afar, oparty na piśmie łacińskim. Od tego czasu rozwija się piśmiennictwo w tym języku, przy czym twórczość literacka obejmuje przede wszystkim poezję (w dużym stopniu religijną).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Afar, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
  2. afar język, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-02-04].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]