Jacinto Bergmann – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jacinto Bergmann
Ilustracja
In nomine Trinitatis
W imię Trójcy
Kraj działania

Brazylia

Data i miejsce urodzenia

29 października 1951
Alto Feliz

Arcybiskup Pelotas
Okres sprawowania

od 2011

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

20 października 1976

Nominacja biskupia

8 maja 2002

Sakra biskupia

14 lipca 2002

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 lipca 2002

Konsekrator

Jayme Henrique Chemello

Współkonsekratorzy

Dadeus Grings
Erwin Kräutler

Jacinto Bergmann (ur. 29 października 1951 w Alto Feliz) – brazylijski duchowny katolicki, arcybiskup Pelotas od 2011.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

20 października 1976 otrzymał święcenia kapłańskie. Inkardynowany do archidiecezji Porto Alegre, był m.in. dyrektorem miejscowego instytutu duszpasterskiego. Pracował także w Konferencji Episkopatu Brazylii jako koordynator duszpasterstwa młodzieży oraz podsekretarz ds. duszpasterskich[1].

8 maja 2002 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji Pelotas, ze stolicą tytularną Ausuccura[2]. Sakry biskupiej udzielił mu 14 lipca 2002 ówczesny biskup Pelotas - Jayme Henrique Chemello.

15 czerwca 2004 został mianowany ordynariuszem diecezji Tubarão[3].

1 lipca 2009 papież Benedykt XVI mianował go ordynariuszem diecezji Pelotas[4]. Po podniesieniu diecezji do rangi metropolii został w 2011 jej pierwszym arcybiskupem metropolitą[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b EREZIONE DELLA PROVINCIA ECCLESIASTICA DI PELOTAS (BRASILE) E NOMINA DEL PRIMO ARCIVESCOVO METROPOLITA. vatican.va, 2011-04-13. [dostęp 2019-01-04]. (wł.).
  2. NOMINA DELL’AUSILIARE DI PELOTAS (BRASILE). vatican.va, 2002-05-08. [dostęp 2019-01-04]. (wł.).
  3. RINUNCIA DEL VESCOVO DI TUBARÃO (BRASILE) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2004-06-15. [dostęp 2019-01-04]. (wł.).
  4. RINUNCIA DEL VESCOVO DI PELOTAS (BRASILE) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2009-07-01. [dostęp 2019-01-04]. (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Jacinto Bergmann [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-07-10] (ang.).