Jadwiga Mizińska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jadwiga Mizińska (ur. 19 grudnia 1945 w Opolu Lubelskim) – profesor zwyczajny, kierownik Zakładu Socjologii Wiedzy w Instytucie Filozofii UMCS w Lublinie.

Absolwentka polonistyki i pedagogiki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, na którym obroniła doktorat i habilitację. Od czterech kadencji Prezes Lubelskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Członek Polskiego Towarzystwa Etycznego. Inicjatorka i współredaktorka serii wydawniczej "Lubelskie Odczyty Filozoficzne". Członek Kolegium Redakcyjnego, a następnie redaktor naczelna czasopisma Colloquia Communia. Uczestniczka seminarium "Filozofia Nauki" PAN. W swoim dorobku posiada ponad 200 artykułów, rozpraw naukowych i recenzji. Krąg zainteresowań: socjologia wiedzy, antropologia filozoficzna, filozofia kultury, etyka, filozofia literatury, filozofia pedagogiki.

Wybrane książki naukowe:

• Sztuka prowadzenia sporów. Aksjologiczne przesłanki dialogu, Lublin 1993
• Świadomość czasu zwichniętego. Filozoficzne troski współczesności, Lublin 1994^[1]
• Uśmiech Hioba, Lublin 1998
• Imiona Losu, Lublin 1999
• Herbert-Odyseusz, Lublin 2001
• Wina i wybaczenie. Jak możliwa jest przemiana zła w dobro?, Toruń 2007^[2]
• Filozofia pocieszenia, Kraków 2008 (Seria Filozoficzno-Humanistyczna "Myśli ocalone", pod red. Tadeusza Sławka, t. I)
• Unde bonum? Unde malum? Eseje o metafizyce duchowości, Lublin 2015^[3]

Przekłady

• M. A. Maslin. Rosja-Wielki Nieznajomy. „Colloquia Communia”. 2 (77), Lipiec-grudzień 2004. Tłum.: Jadwiga Mizińska, Halina Rarot. Wydawnictwo Adam Marszałek. (pol.). brak numeru strony

Twórczość:

• Duchy domu, Lublin 2006^[4]
• Wąż w ogrodzie, Lublin 2019

• Jadwiga Mizińska – artykuły w bibliotece Polona